Wolarz (góra)
 Znaki na drzewie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
854,93 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°22′55,4″N 16°27′28,5″E/50,382056 16,457917
| |
Wolarz (Wołowiec, niem. Ochsenberg) — góra w Sudetach Środkowych w Górach Bystrzyckich. Góra i szczyt położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[1], na terenie obrębu geodezyjnego Szczytna, o wysokości 854,93 m n.p.m.[2]
Wolarz jest rozległym i wydłużonym szczytem będącym kulminacją masywu górskiego na północnym skraju Gór Bystrzyckich. Wznosi się ponad Piekielną Doliną. Na zboczach Wolarza znajdują się kamienne gołoborza oraz niewielkie wychodnie skalne. Porośnięty jest głównie sztucznymi lasami świerkowymi, miejscami acydofilnymi buczynami górskimi i zniekształconymi fragmentami żyznych buczyn sudeckich[3].
Nazwa szczytu pochodzi od jego wydłużonego kształtu (dobrze widocznego z doliny Bystrzycy Dusznickiej), który przypominał miejscowej ludności grzbiet leżącego wołu[3].
Na Wolarzu znajduje się gęsta sieć dróg leśnych, w dolinie Rogozińca tworzą one tzw. Piekielny Labirynt[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Na szczycie Wolarza krzyżują się dwa szlaki turystyczne[4]:
Polanica-Zdrój – Wolarz – Schronisko PTTK „Pod Muflonem”,
Kamienna Góra - Wolarz - U Huberta - Szczytna - Chocieszów - Wambierzyce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 150432
- ↑ Usługa WMS, Wykaz szczytów, dostępna przez Geoportal krajowy
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 272, 273, 267. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-04-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1N992, ISBN 83-7005-340-8.