Wołodymyr Bojko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Bojko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1938
Mariupol

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 2015
Mariupol

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Odznaczenia
Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order Daniela Halickiego

Wołodymyr Semenowycz Bojko, ukr. Володимир Семенович Бойко (ur. 20 września 1938 w Mariupolu, zm. 10 czerwca 2015 tamże) – ukraiński polityk i przedsiębiorca, poseł do Rady Najwyższej IV, V i VII kadencji, prezes klubu piłkarskiego Illicziweć Mariupol.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1970 ukończył studia inżynierskie w mariupolskim instytucie metalurgicznym. Przez wiele lat był związany z tamtejszym kombinatem metalurgicznym, zaczynając od stanowisk robotniczych. Pod koniec okresu komunistycznego pełnił funkcję zastępcy dyrektora generalnego, zaś od 1990 dyrektora generalnego tego przedsiębiorstwa. Stał się jednym z najbogatszych Ukraińców, jego majątek szacowano na 410–585 milionów dolarów w latach 2012–2013[1]. Jako działacz sportowy był związany z klubem piłkarskim Illicziweć Mariupol, był jego właścicielem i prezesem[2].

W latach 1993–1994 był społecznym doradcą prezydenta Ukrainy. W latach 1994–2002 zasiadał w Donieckiej Radzie Obwodowej. W 2002 został wybrany na deputowanego z ramienia bloku Za Jedyną Ukrainę, zasiadał we frakcjach prorządowych w tym Partii Regionów. Pod koniec kadencji przeszedł do Socjalistycznej Partii Ukrainy, reprezentował ją w kolejnej kadencji parlamentu (2006–2007). Z ramienia Partii Regionów był ponownie deputowanym w latach 2012–2014.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Владимир Бойко. korrespondent.net. [dostęp 2017-05-02]. (ros.).
  2. Сколько тратят футбольные хозяева Украины и России. ua-football.com, 12 marca 2008. [dostęp 2017-05-02]. (ros.).
  3. Указ Президента України № 697/2006. president.gov.ua, 19 sierpnia 2006. [dostęp 2017-05-02]. (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]