Przejdź do zawartości

Wyżynny jodłowy bór mieszany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyżynny jodłowy bór mieszany
Ilustracja
Puszcza Jodłowa w Górach Świętokrzyskich
Syntaksonomia
Klasa

Vaccinio-Piceetea

Rząd

Vaccinio-Piceetalia

Związek

Piceion abietis

Zespół

Abietetum polonicum

(Dziub. 1928) Br. Bl. et Vlieg. 1939

Wyżynny jodłowy bór mieszany (Abietetum polonicum) – zespół leśny reprezentujący związek iglastych lasów borealno-kontynentalnej części Europy o słabo rozpoznanym zasięgu. W Polsce występuje przede wszystkim w rejonie Gór Świętokrzyskich i na Roztoczu, poza tym w rozproszeniu w południowej części kraju oraz na pogórzu Karpat Zachodnich. Charakterystyczną cechą zespołu jest dominacja jodły pospolitej w drzewostanie i udział zarówno gatunków górskich, jak i typowych dla lasów niżowym, przy czym brak tu zazwyczaj (z wyjątkiem luk) światłolubnych gatunków charakterystycznych dla borów sosnowych[1]. Gatunkami towarzyszącymi w drzewostanie są świerk pospolity, buk zwyczajny i sosna zwyczajna[2].

Zespół leśny mimo długiej tradycji wyróżniania jest słabo scharakteryzowany pod względem fitosocjologicznym, problematyczne jest ustalenie jego gatunków charakterystycznych, konieczne jest również dostosowanie nazwy naukowej do wymagań Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Fitosocjologicznej[2].

Charakterystyczna kombinacja gatunków[1]
Ch. i D.Ass. jodła pospolita (Abies album), przytulinka wiosenna (Cruciata glabra), nerecznica szerokolistna (Dryopteris dilatata), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum), jeżyna gruczołowata (Rubus hirtus), jeżyna Bellardego (Rubus pedemontanus), tujowiec tamaryszkowy (Thuidium tamariscinum)
ChCl.: widłoząb miotlasty (Dicranum scoparium), rokietnik pospolity (Pleurozium schreberi), gajnik lśniący (Hylocomium splendens), pszeniec zwyczajny (Melampyrum pratense), piórosz pierzasty (Ptilium crista-castrensis), gruszyczka mniejsza (Pyrola minor), gruszyczka okrągłolistna (Pyrola rotundifolia), pawężnica brodawkowata (Peltigera aphthosa), siódmaczek leśny (Trientalis europaea), borówka czarna (Vaccinium myrtillus), borówka bagienna (Vaccinium uliginosum), borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 147, 259-361. ISBN 83-01-14439-4.
  2. a b Matuszkiewicz J.M., 2001. Zespoły leśne Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, str. 129-132, ISBN 83-01-13401-1