Siódmaczek leśny

Siódmaczek leśny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	wrzosowce
Rodzina	pierwiosnkowate
Rodzaj	siódmaczek / tojeść
Gatunek	siódmaczek leśny
	Nazwa systematyczna
	Trientalis europaea L.; Sp. Pl. 1: 344. 1753
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Siódmaczek leśny, s. europejski (Trientalis europaea L., właśc. Lysimachia europaea (L.) U. Manns & Anderb.^[3]) – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Występuje w Ameryce Północnej, Azji i Europie. W Polsce roślina pospolita na niżu, w górach rzadka.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: O wysokości 10-30 cm, naga. Dołem bezlistna, jedynie na szczycie posiada okółek liści.

Liście: W okółku na szczycie łodygi wyrasta tylko kilka eliptycznych lub podługowatych liści o zaostrzonych końcach.
Kwiaty: W środku okółka liści na długich wzniesionych szypułkach wyrastają 1-4 kwiaty. Kielich złożony z 5-9 długich, lancetowatych i zaostrzonych działek. Korona również z 5-9 (najczęściej 6-7) białych, ostro zakończonych płatków, nieco tylko zrośniętych w nasadzie. Pojedynczy słupek o bardzo pękatej zalążni i długiej szyjce zakończonej pałeczkowatym znamieniem, 5-9 (najczęściej 7) pręcików na dość długich nitkach, dołem połączonych błoną.
Owoc: Pękająca klapkami torebka.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: lasy szpilkowe, jałowe lasy liściaste, torfowiska, polany. Występuje przeważnie na jałowych glebach i kwaśnej leśnej próchnicy (roślina kwasolubna). Przedsłupne lub równoczesne kwiaty kwitną od maja do czerwca. Roślina samopylna. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl.Vaccinio-Piceetea i Ass. Calamagrostio villosae-Piceetum^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).

[3] Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.

[4] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]