Wykres lejkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykład zastosowania wykresu lejkowego w jednej z metaanaliz. Wykres przedstawia wyniki badań nad zjawiskiem zagrożenia stereotypem u nastolatek. Ponieważ punkty na wykresie nie są rozmieszczone symetrycznie, sugeruje to obecność w literaturze tendencyjności publikacji

Wykres lejkowy (ang. funnel plot) – sposób graficznej prezentacji danych statystycznych pochodzących z różnych badań naukowych na jeden ściśle określony temat. Funnel plot jest wykorzystywany w systematycznych przeglądach literatury i metaanalizach danych jako narzędzie kontroli jakości metodologicznej i tendencyjności publikacji[1]. W zbliżony sposób wykorzystuje się również tzw. krzywą p.

Poszczególne punkty na wykresie lejkowym oznaczają konkretne badania uwzględnione w przeglądzie systematycznym lub metaanalizie[2]. Najczęściej wykres przypomina lejek – u podstawy wykresu znajdują się liczne wyniki uzyskane na małych próbach z dużym błędem standardowym, zaś u wierzchołka lejka znajdują się nieliczne badania uzyskane na dużych próbach z niewielkim błędem standardowym. Analizując wykres można dostrzec relację między liczebnością próby (bądź błędem standardowym oszacowań) a wielkością efektu (wyrażonego np. jako d Cohena)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. [1] Sagan, A., & Grabowski, M. (2017). Meta-analityczne modele strukturalne w estymacji modelu TAM. Studia Ekonomiczne, (344), 119-132.
  2. [2] Sagan, A., & Grabowski, M. (2017). Meta-analityczne modele strukturalne w estymacji modelu TAM. Studia Ekonomiczne, (344), 119-132.
  3. [3] Sagan, A., & Grabowski, M. (2017). Meta-analityczne modele strukturalne w estymacji modelu TAM. Studia Ekonomiczne, (344), 119-132.