Wypławczak garbaty
Limapontia capitata[1] | |||
(O.F. Müller, 1774) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wypławczak garbaty | ||
Synonimy | |||
|
Wypławczak garbaty, limaponcja[potrzebny przypis] (Limapontia capitata) – niewielki, bezmuszlowy bałtycki ślimak tyłoskrzelny o pozbawionym wyrostków ciele. Upodabnia go ono bardziej do wypławków niż ślimaków – stąd polska nazwa rodzajowa. W związku z niewystępowaniem muszli, brak również wyraźnego worka trzewiowego. Na środku grzbietu znajduje się charakterystyczny garb, któremu mięczak zawdzięcza z kolei polską nazwę gatunkową. Kolor czarniawy w jaśniejsze punkty z wyjątkiem białawych: głowy, garbu oraz tylnego końca ciała. Długość do 8 mm.[3][4]
Limaponcja porusza się powoli, żywiąc się jednokomórkowymi zielenicami i okrzemkami. W rozwoju posiada stadia larw planktonicznych. Umieszczona w wodzie słodkiej, wydziela dużo białawego śluzu, pachnącego bardzo silnie podobnie do stęchłej mąki. Wypławczak to jeden z najczęściej spotykanych tyłoskrzelnych ślimaków bałtyckich[potrzebny przypis]. Zamieszkuje stosunkowo pospolicie[potrzebny przypis] płytkie i zaciszne, często silnie wysłodzone zatoki morskie, gdzie bytuje wśród wodorostów, rzadziej na dnie mulistym z dużą zawartością materii organicznej. Prócz Bałtyku, ślimak ten występuje również w innych morzach europejskich, od Portugalii do Morza Białego[3][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Limapontia capitata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Limapontia capitata. World Register of Marine Species. (ang.).
- ↑ a b Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 58, 128-129. ISBN 83-02-02374-4.
- ↑ a b Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 424.