Przejdź do zawartości

Wędkarstwo spławikowo-gruntowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wędkowanie przy pomocy pontonu.

Wędkarstwo spławikowo-gruntowe – metoda połowu ryb, rodzaj hobby i sportu, polegający na połowie ryb z brzegu lub łódki. Wędkarz do połowu ryb używa wędki (wędek).
Metoda ta zasadniczo dzieli się na trzy odmiany:

  • Metoda spławikowa[1]
  • Metoda gruntowa[2]
  • Metoda powierzchniowa[3]

Zasady połowu w Polsce regulowane są przez Polski Związek Wędkarski, zawarte w Regulaminie Amatorskiego Połowu Ryb PZW.

Różnicą między metodami jest sposób sygnalizacji brań lub głębokość połowu.

Metoda spławikowa

[edytuj | edytuj kod]

Zestaw do połowu metodą spławikową składa się z: wędziska, żyłki głównej, spławika i przyponu z haczykiem. Stosowanie przyponu nie jest obligatoryjne, jednak zabezpiecza przed utratą całego zestawu oraz poprawia częstotliwość brań.
W metodzie tej sygnalizacja brania następuje poprzez poruszenie spławika:

  • Podtopienie
  • Całkowite zatopienie
  • Ruch spławika po tafli wody
  • „Wyłożenie” spławika na taflę wody

Metoda spławikowa jest to pojęcie obejmujące kilka sposobów łowienia:

  • Bat (żyłka główna przymocowana do szczytówki wędziska teleskopowego, brak kołowrotka),
  • Tyczka (żyłka główna przymocowana do szczytówki wędziska składowego, brak kołowrotka),
  • Metoda bolońska (kołowrotek obecny, wędzisko teleskopowe o dość dużym ciężarze wyrzutowym, spławik w kształcie bombki),
  • Metoda angielska (kołowrotek obecny, wędzisko składowe, spławik typu „waggler”).

Możliwe jest łączenie metod celem uzyskania najlepszego komfortu łowienia i najlepszych wyników.

Metoda gruntowa

[edytuj | edytuj kod]

Zestaw do metody gruntowej składa się z wędziska, żyłki głównej, obciążenia i przyponu z haczykiem. Zasadniczą różnicą między tą metodą a metodą spławikową jest sposób sygnalizacji brań. W metodzie gruntowej sygnalizacja brań następuje poprzez ruch sygnalizatora („bombki”, swingera) zawieszonego na żyłce pod wędziskiem, bądź ruch szczytówki (metody feeder, picker). Dodatkowo jest możliwe dodanie zanęty o przeróżnych smakach i kolorach. Dodatkowo zestaw jest cięższy, przez co wyrzuty są dalsze.

Metoda powierzchniowa

[edytuj | edytuj kod]

Metoda powierzchniowa polega na połowie ryb z powierzchni wody, bądź z warstwy przypowierzchniowej. Efekt taki uzyskuje się poprzez użycie przynęty bądź elementu zestawu o dodatniej wyporności.
Połów tą metodą przypomina połów metodą muchową (z użyciem suchej muchy), jednak w tejże zabronione jest użycie przynęt naturalnych. Nie jest również wymagane używanie sznura muchowego. W metodzie tej najczęściej nie używa się sygnalizatora a brania są wykrywane w wyniku obserwacji przynęty. Niegdyś używano do połowu metodą powierzchniową tzw. „kuli wodnej” (tj. kuli z tworzywa sztucznego, posiadającej możliwość częściowego napełnienia wodą), jednak kula wodna została zakazana przez Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rafał, Metoda spławikowa [online], gdybyryby.pl, 4 grudnia 2018 [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  2. Rafał, Metoda gruntowa [online], gdybyryby.pl, 10 grudnia 2018 [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  3. Wędkarskie pasje - Powierzchniowa [online], wedkarskie-pasje.siteor.pl [dostęp 2021-03-21].