Władysław Chrapusta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Chrapusta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1896
Łopoń

Data i miejsce śmierci

1982
Warszawa

Miejsce spoczynku

Stary cmentarz na Służewie w Warszawie

Narodowość

polska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Władysław Chrapusta (ur. 1896 w Łoponiu, zm. 1982 w Warszawie) – polski dziennikarz, wydawca, znawca stenografii, bibliofil, filatelista, kolekcjoner ekslibrisów, dyplomata, hebraista, tłumacz, żołnierz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława. Brał udział w I i II wojnie światowej oraz walkach z bolszewikami. Jako dyplomata pracował w Izraelu. Zmarł 28 stycznia 1982 w Warszawie[1]. Został pochowany na starym cmentarzu na Służewie przy ul. Fosa w Warszawie.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • O stenografję w szkołach województwa śląskiego (1924)
  • Księga pamiątkowa III. Kongresu Stenografów Polskich systemu Gabelsbergera-Polińskiego 8.-9. czerwca 1924 w Królewskiej Hucie (1924)
  • Dzieje stenografji (1931, współautorzy: Stefania Bobrowska, Szymon Taub)
  • Bibliografja stenografji polskiej. Oraz Indeks rzeczowy i imienny do dziejów (1933, współautor: Szymon Taub)
  • Halifat mikhtavim beyn Hayim Nahman Byalik u-beyn Vladislav Hrapustah (1947, współautor: Hayyim Nahman Bialik)

Odznaczenia i ordery[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]