Włodzimierz (Nagosski)
| Wasilij Nagosski | |
| Biskup Zachodu | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1922 |
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 1997 |
| Biskup Zachodu | |
| Okres sprawowania |
1974–1975 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
marzec 1961 |
| Diakonat |
1958 |
| Prezbiterat |
1959 |
| Chirotonia biskupia |
14 października 1962 |
| Data konsekracji |
14 października 1962 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
| |||||
Włodzimierz, imię świeckie Wasilij Nagosski (ur. 6 marca 1922 w Donorze, zm. 2 sierpnia 1997 w Grand Rapids) – amerykański biskup prawosławny, w latach 1970–1972 zwierzchnik autonomicznego Japońskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego rodzice byli emigrantami z Galicji. Wychował się w Cleveland, podczas II wojny światowej służył w armii amerykańskiej, następnie był urzędnikiem. Ukończył studia na Uniwersytecie w Cleveland ze stopniem bachelor of arts. Święcenia diakońskie przyjął w 1958, podczas nauki w seminarium duchownym przy monasterze św. Tichona Zadońskiego w South Canaan. W 1959 został wyświęcony na kapłana i skierowany do pracy duszpasterskiej w diecezji Alaski. Służył w soborze św. Michała Archanioła w Sitce oraz w soborze Wniebowstąpienia Pańskiego w Unalasce. W marcu 1961 złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Włodzimierz[1].
W 1962 otrzymał godność archimandryty, zaś 14 października 1962 z rąk metropolity całej Ameryki i Kanady Leoncjusza przyjął chirotonię na biskupa Kioto, wikariusza eparchii Tokio. Służył w Japonii; znajdujące się tam parafie prawosławne, utworzone przed 1917 przez misjonarzy rosyjskich, w 1946 zostały przekazane w jurysdykcję Metropolii Amerykańskiej. Dwa lata po przybyciu do Japonii sobór biskupów Metropolii powierzył mu zarząd wszystkich prawosławnych struktur w Japonii[1].
W 1969 razem z biskupem Teodozjuszem (Nagashimą) zwrócił się do patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Aleksego I z prośbą o powtórne przyjęcie prawosławnych struktur w Japonii w jurysdykcję Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z utrzymaniem statusu Kościoła autonomicznego. W 1970 na czele japońskiej delegacji udał się do ZSRR. W tymże roku Rosyjski Kościół Prawosławny ponownie przyjął w swoją jurysdykcję Japoński Kościół Prawosławny, zaś biskup Włodzimierz otrzymał godność arcybiskupa Tokio i metropolity całej Japonii[1].
W 1972 Włodzimierz na własną prośbę odszedł z katedry i wrócił do służby w Kościele Prawosławnym w Ameryce. Od 1972 do 1974 służył w diecezji Zachodu. W 1974 został ordynariuszem tejże diecezji. Rok później z powodu złego stanu zdrowia odszedł w stan spoczynku[1].