Złoty Potok (dopływ Filipczańskiego Potoku)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Złoty Potok
Ilustracja
Ujęcie wody w Złotym Potoku
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Tatry

Potok 7 rzędu
Źródło
Wysokość

ok. 1290 m n.p.m.

Współrzędne

49°15′39″N 19°57′34″E/49,260833 19,959444

Ujście
Wysokość

ok. 1000 m n.p.m.

Współrzędne

49°16′27,0″N 20°04′54,5″E/49,274167 20,081806

Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Złoty Potok – dopływ potoku Filipka (Filipczańskiego Potoku)[1] w polskich Tatrach Wysokich. Wypływa w żlebie w górnej części Doliny Złotej na wysokości około 1290 m ze źródeł w skalnym rumoszu złożonym z margli i jurajskich wapieni. Woda z tych źródeł po kilkunastu metrach ginie w rumoszu i aż do wysokości 1190 m koryto potoku jest suche. Dopiero po zasileniu prawobocznym dopływem pod Rusinową Polaną w korycie potoku pojawia się stała już woda[2]. Potok spływa w północno-wschodnim kierunku przez zachodnie obrzeże Rusinowej Polany. Znajduje się tutaj ujęcie wody w postaci drewnianej rynny i w miejscu tym szlak turystyczny przekracza Złoty Potok. Nieco poniżej szlaku, na obrzeżu polany znajduje się drugie źródło na wysokości 1183 m n.p.m. Złoty Potok przy polanie skręca na północny zachód i na wysokości 1000 m n.p.m. uchodzi do Filipczańskiego Potoku. Jest to przy szlaku turystycznym, poniżej Sanktuarium Maryjnego na Wiktorówkach[3].

Poniżej Rusinowej Polany potok płynie na podłożu morenowym, wapienno-łupkowym, a jego koryto ma szerokość 3–4 m. W dolnym biegu zasilany jest przez 3 krótkie, lewoboczne dopływy wypływające ze źródeł w skałach triasowo-jurajskich. Nie ma dopływu prawostronnego, natomiast przy jego korycie po prawej stronie na wysokości 1040–1050 m wybija z rumoszu wiele źródeł[2].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny niebieski od drogi Oswalda Balzera w Zazadniej, obok Sanktuarium Maryjnego na Wiktorówkach i dalej Doliną Złotą na Rusinową Polanę. Czas przejścia: 1:15 h, ↓ 1:05 h[4].
 Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 331, ISBN 83-239-9607-5.
  2. ↑ a b Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Wysokich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Wysokie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
  3. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-02].
  4. ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Złoty_Potok_(dopływ_Filipczańskiego_Potoku)&oldid=70079482”