Ząb nadliczbowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ząb nadliczbowy (łac. dens supranumerarius) – u człowieka ząb nadmiarowy (poza typowymi 32 zębami) o nieprawidłowej budowie, np. potworniak, ząb stożkowaty[1].

Zazwyczaj zęby nadliczbowe usuwa się, gdyż z powodu nieprawidłowej budowy nie mogą pełnić swojej funkcji oraz są przeszkodą w wyrzynaniu się pozostałych zębów stałych. Usuwane są także ze względów estetycznych[1][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bartkowski 1996 ↓, s. 141.
  2. Bartkowski 1996 ↓, s. 118.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław B. Bartkowski: Chirurgia szczękowo-twarzowa. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Wyd. 3. Kraków: Collegium Medicum UJ, 1996. ISBN 83-86101-42-3.