Zadnia Spiska Turniczka
 Zadnia Spiska Turniczka wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
21 lipca 1896 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′53,8″N 20°12′03,9″E/49,198278 20,201083
| |
Zadnia Spiska Turniczka (słow. Zadná Mačacia veža, niem. Schwarzer Turm, Hinterer Katzenturm, węg. Feketetorony, Hátsó Macskatorony) – turnia w południowo-zachodniej grani Spiskiej Grzędy w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest pierwszym od góry wzniesieniem w tej grani i jedną z dwóch Spiskich Turniczek. Od Spiskiej Grzędy na północnym wschodzie, w długiej bocznej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, oddzielona jest Wyżnią Spiską Przełączką, natomiast od strony południowo-zachodniej graniczy ze Skrajną Spiską Turniczką, przed którą wyróżnia się w grani Pośrednią Spiską Przełączkę, Spiskie Czuby i Spiską Przełączkę[1].
Turnia jest wyłączona z ruchu turystycznego. Jej północno-zachodnie stoki opadają do górnej części Baraniego Ogrodu w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich, północno-wschodnie do Wyżniego Spiskiego Kotła, natomiast południowo-wschodnie – do Pośredniego Spiskiego Kotła[2]. Najdogodniejsze drogi dla taterników prowadzą na wierzchołek z Wyżniej Spiskiej Przełączki oraz ze Spiskiego Kotła od strony południowo-wschodniej[1].
Dawniej stosowano dla Zadniej Spiskiej Turniczki słowackie nazwy Zadná Mačia veža i Čierna veža[1].
Pierwsze wejścia:
- letnie – József Déry i przewodnik Johann Hunsdorfer senior, 21 lipca 1896 r.,
- zimowe – Gyula Komarnicki, 6 lutego 1916 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 87–90.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.