Zagospodarowanie przestrzenne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zagospodarowanie przestrzenne – charakteryzowanie terytorium ze względu na jego obecny lub przyszły wymiar funkcjonalny lub przeznaczenie społeczno-gospodarcze (np. mieszkaniowe, przemysłowe, handlowe, rolnicze, leśne, wypoczynkowe)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (CELEX: 32007L0002)