Zahlada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zahlada
Ilustracja
Rok założenia

2010

Pochodzenie

 Polska (Warszawa)

Powiązania

Indukti, DHM, Chaplin & Chapman, Tupilak

Strona internetowa

Zahlada – polski zespół rockowy wykonujący muzykę, którą trudno zdefiniować za pomocą terminów gatunkowych. Jego założycielami byli poeta i wokalista Radosław Sączek, używający pseudonimu Sanczez, oraz gitarzysta Artur Iwanowski. Muzycy do współpracy zaprosili skrzypaczkę Ewę Jabłońską i basistę Macieja Adamczyka związanych uprzednio z zespołem Indukti.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół Zahlada został utworzony w Warszawie przez muzyków związanych wcześniej z kilkoma zespołami zaliczanymi do odmiennych stylistycznie nurtów. Zadebiutował na scenie w 2012 r.[1] Muzycy, wbrew proweniencji kojarzonej z dynamiczną, ostrą, nierzadko ciężką muzyką, w swoim artystycznym manifeście zadeklarowali odkrycie na nowo organicznego związku melodii i tekstu. Związku bazującego na akustycznym brzmieniu i świadomej rezygnacji z instrumentów perkusyjnych, gdzie melodię kształtują skrzypce, gitara, bas, samplery i syntezatory, a tekst - poeta (Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jacka Bierezina).

Zahlada podczas koncertu 7 listopada 2017

Zahlada od samego początku bardzo wyraźnie akcentowała swoje związki ze środowiskami twórczych ludzi w rozmaitych dziedzinach artystycznych, chętnie koncertując podczas wieczorów autorskich i wernisaży[2][3]. Wydawnictwa zespołu ozdabiają grafiki Justyna Parfianowicza oraz fotografie Magdy Zagrzejewskiej. Oprawą koncertów są wizualizacje Leszka Orczykowskiego. Sanczez równolegle z aktywnością muzyczną angażuje się w działalność literacką. W 2017 r. ukazał się zbiór jego poezji zatytułowany Późny_debiut[4]

Muzycy Zahlady wśród muzycznych inspiracji wymieniają trip-hop, industrial, krautrock i indie. Hołdują idei DIY, samodzielnie realizując, produkując i rozpowszechniając swoją twórczość[1].

2013: Zahlada[edytuj | edytuj kod]

W 2013 r. ukazała się debiutancka płyta Zahlady. Album został nagrany w całości na taśmę analogową na 16-śladowym magnetofonie. Zawierał spokojne, działające na wyobraźnię, refleksyjne[5] piosenki, w których każdemu dźwiękowi i każdemu słowu, a nawet oddechowi, nadano wartość.[6] Piosenki swobodnie dryfujące pomiędzy poezją śpiewaną, a rockiem ze szczyptą elektroniki w roli przyprawy[7], w których brzmieniu jest coś niedzisiejszego – zarówno w warstwie melodycznej, jak i lirycznej[8].

2016: Zwidy[edytuj | edytuj kod]

Kapsułki z płytą Zwidy zespołu Zahlada

Jesienią 2016 r. ukazał się kolejny zbiór utworów Zahlady zatytułowany Zwidy. Tym razem zespół zrezygnował z tradycyjnych nośników muzycznych i całość udostępnił wyłącznie w postaci elektronicznej, m.in. w pakiecie zawierającym pendrive w kształcie pastylki. W odróżnieniu od debiutanckiego albumu, akustycznego i świadomie pozbawionego warstwy perkusyjnej, tym razem grupa zdecydowała się na rozbudowane struktury muzyczne, elektroniczne bity, a przede wszystkim mocno zelektryfikowała brzmienie, nadając swoim utworom fantasmagoryczny klimat urojeń i iluzji[9]. W jednym z utworów gościnnie zaśpiewała Edyta Glińska.

Skład[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zahlada (2013)
  • Zwidy (2016)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zahlada robi uszkodzone piosenki, „Logo24” [dostęp 2017-12-16] (pol.).
  2. ZAHLADA pierwszy koncert jesienny i SKORUŃ promocja książki Macieja Płazy praCoVnia art club Warszawa - NaszeMiasto.pl [online], warszawa.naszemiasto.pl [dostęp 2017-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22] (pol.).
  3. Dariusz Pawłowski, XI łódzki Festiwal Puls Literatury. Gość specjalny: Herta Müller, „Dzienniklodzki.pl” [dostęp 2017-12-16] (pol.).
  4. Książka ze skrzynki - "Późny_debiut" Radosława Sączka – O Poezji, „O Poezji”, 10 grudnia 2017 [dostęp 2017-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22] (pol.).
  5. Marek Sieprawski, Zahlada po Siekierze, „LAMPA X 2013 (10(115))”.
  6. O debiutanckim albumie Zahlady: recenzja Karola Stolarka, „warszawa.naszemiasto.pl”, 6 listopada 2013 [dostęp 2017-12-16] (pol.).
  7. Michał Wilczyński, kwartalnik Lizard (nr 4/2013)
  8. Bartłomiej Błesznowski, musicNOW
  9. Zwidy, by Zahlada [online], Zahlada [dostęp 2017-12-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]