Zahorze (rejon smorgoński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zahorze
Загор'е
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

smorgoński

Sielsowiet

Sinki

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zahorze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zahorze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zahorze”
Ziemia54°19′58″N 26°27′42″E/54,332778 26,461667

Zahorze (biał. Загор'е, ros. Загорье) – dawna kolonia. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Sinki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów folwark w okręgu wiejskim Zagórze, w gminie Bienica, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].

W latach 1921–1945 kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim (od 1927 roku w powiecie mołodeckim)[2], w gminie Bienica[3].

W 1931 kolonię w 4 domach zamieszkiwało 18 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Bienicy. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Mołodecznie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Bienicy[5].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[6][7]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[8].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zagórze, folwark, powiat oszmiański, gmina Bienica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 266.
  2. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472, zmieniony przez Dz.U. z 1926 r. nr 26, poz. 158, zmieniony przez Dz.U. z 1927 r. nr 8, poz. 62
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 26.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 26.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1592.
  6. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  7. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03].
  8. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]