Zamarłe oczy

Zmarłe oczy

Die Toten Augen

Muzyka	Eugen d’Albert
Libretto	Hanns Heinz Ewers i Marc Henry
Liczba aktów	1
Prapremiera	1916 Drezno
Premiera polska	1920 Opera Warszawska

Zmarłe oczy (Die Toten Augen) – jednoaktowa opera z muzyką napisaną przez Eugena d’Alberta do libretta Hannsa Heinza Ewersa i Marca Henry’ego.

Osoby

• Pasterz – tenor
• Pastuszek – sopran
• Arcesius, rzymski poseł w Jerozolimie – baryton
• Myrtocle, żona Arcesiusa – sopran
• Aurelius Galba, rzymski oficer, przyjaciel Arcesiusa – tenor
• Arsinoe, niewolnica Myrtocle – sopran
• Maria z Madalii – alt
• Ktezifar, egipski lekarz – tenor
• Rebeka, żydowska kobieta – sopran
• Ester, żydowska kobieta – sopran
• Rut, żydowska kobieta – mezzosopran
• Sara, żydowska kobieta – sopran
• niewolnicy, lud

Treść

Miejsce i czas akcji: Jerozolima, Niedziela Palmowa, początek naszej ery.

Do Jerozolimy ma przybyć Jezus. Myrtocle ma nadzieję odzyskać wzrok. Nie wie jednak, że jej mąż jest garbaty. Do domu przybywają Arcesius i Galba. Gdy Arcesius dowiedział się, że jego żona odzyskała wzrok ukrył się (żeby jej nie rozczarować). Mortocle widzi tylko Galba i rzuca mu się w objęcia. Arcesius zazdrosny natychmiast zabija swojego przyjaciela. Dopiero Arsinoe wyjaśnia Mortocle, że garbaty morderca to jej mąż. Zrozpaczona kobieta przeklina odzyskany wzrok. Wpatruje się w zachodzące słońce tak długo, aż ponownie ślepnie. Arcesius wraca i zastaje niewidomą żonę. Odprowadza ją do domu.

Historia utworu

Opera jest uważana za najlepsze dokonanie d’Alberta. Pierwsze wykonanie miało miejsce w Dreźnie w 1916 roku. Zaś w Polsce w 1920 roku w Operze Warszawskiej

Bibliografia

• Karol Stromenger: „Iskier” przewodnik operowy. Warszawa: Iskry, 1976.brak strony w książce