Zamek Someries

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek Someries
Someries Castle
Ilustracja
Ruiny Zamku Someries
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Luton, Bedfordshire

Typ budynku

Zamek (ruiny)

Styl architektoniczny

Tudorowski

Inwestor

John Wenlock, 1. baron Wenlock

Kondygnacje

2 (fragmentarycznie zachowane)

Rozpoczęcie budowy

ok. 1440

Ukończenie budowy

Nieukończony

Zniszczono

Częściowo w 1748

Pierwszy właściciel

John Wenlock, 1. baron Wenlock

Obecny właściciel

English Heritage

Położenie na mapie Bedfordshire
Mapa konturowa Bedfordshire, na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Someries”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zamek Someries”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zamek Someries”
Ziemia51°52′08″N 000°22′33″W/51,868889 -0,375833

Zamek Someries to ruiny zamku z epoki Tudorów, położone w pobliżu Luton, w hrabstwie Bedfordshire, w Wielkiej Brytanii. Nazwa zamku wywodzi się od Williama de Somery, przedstawiciela rodziny posiadającej ziemię w tym obszarze. Prace nad budową zamku rozpoczęły się około 1440 roku pod egidą barona Johna Wenlocka. Mimo że zamek nigdy nie został dokończony, jest uznawany za jeden z pierwszych budynków w Anglii, w których na szeroką skalę wykorzystano cegłę jako główny materiał budowlany, co czyni go ważnym elementem historii architektury brytyjskiej[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamek został zbudowany XV wieku przez barona Wenlocka w miejscu wcześniejszej XIII-wiecznej rezydencji Williama de Somery. Po śmierci barona w 1471 roku majątek przeszedł w ręce Thomasa Rotherhama, biskupa Lincoln i późniejszego arcybiskupa Yorku. Mimo ambitnych początków, zamek nigdy nie został ukończony. Inwentarz z 1606 roku wskazuje na częściowo funkcjonalną rezydencję z 20 pomieszczeniami oraz warsztatem kowalskim. Ponadto, zapisy z 1616 roku wspominają wielki gołębnik, a dane z podatku kominkowego z 1671 roku odnotowują 23 kominki. Zamek uległ znacznej rozbiórce w 1742 roku[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pozostałości zamku Someries obejmują bramę wjazdową i kaplicę oraz mury sięgające 10m tworząc północno-zachodnie skrzydło rezydencji magnata. Bramę wjazdową flankują półoktagonalne bastiony po obu stronach wejścia, prowadzące do tego, co byłoby zamkniętym dziedzińcem. Kaplica, mierząca 16 metrów na 5 metrów, zawiera duże okno w stylu perpendykularnym. Obszar głównej rezydencji jest zbudowany na nasypie ziemnym[2].

Ogrody[edytuj | edytuj kod]

Ogrody zamku, datowane na XVI i XVII wiek, reprezentowane są przez prostokątne nasypy ziemne, z centralnym kwadratowym kopcem i otaczającymi je poziomymi obszarami. Ogrody te pierwotnie były uważane za część XIII-wiecznego miejsca otoczonego fosą. Wykopaliska z 1969 roku ujawniły tam ceramikę z XIII do XVI wieku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. O`Brien 2014 ↓, s. 24.
  2. a b c Someries Castle. Heritage Gateway. [dostęp 2023-04-20]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charles O`Brien, Nikolaus Pevsner: Bedfordshire, Huntingdonshire and Peterborough. Wyd. 4. New Haven: Yale University Press, 2014. ISBN 978-0-300-208214.