Zbroja strzelcza
Zbroja strzelcza – zbroja używana od XIII do XVI wieku składająca się z elementów nie przeszkadzających żołnierzowi w naciąganiu i strzelaniu z kuszy[1]. W szczególności nie miała prawego naramiennika[1]. Zazwyczaj była to kolczuga zakrywająca ciało od ramion do pasa, obojczyk i ewentualnie kirys bądź sam napierśnik. Ochroną głowy był hełm typu łebka lub kapalin.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Andrzej Swaryczewski: Płatnerze krakowscy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 26-28. ISBN 83-01-07271-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Warszawa: Dom Wydawniczy BELLONA, 2005. ISBN 978-83-11-10063-3.