Zespół hipereozynofilowy

Eozynofilia
	Klasyfikacje
ICD-10	D72.1

Zespół hipereozynofilowy (ang. hypereosinophilic syndrome, HES) – stan chorobowy charakteryzujący się przewlekle, znacznie podwyższoną we krwi obwodowej liczbą granulocytów kwasochłonnych (hipereozynofilia) (≥ 1500 eozynofili/mm³) przez okres przynajmniej 6 miesięcy bez wykrywalnej przyczyny i ze współistnieniem zmian w sercu, układzie nerwowym lub szpiku kostnym.

Epidemiologia

Na HES chorują głównie mężczyźni (90%). W Stanach Zjednoczonych w latach 1971-1982 zanotowano 50 przypadków zespołu hipereozynofilowego^[1].

Objawy

objawy ogólne
- gorączka
- (nocne) poty
- przewlekłe zmęczenie
- brak apetytu
- spadek masy ciała
zmiany skórne^[2]
- wysypki
- świąd skóry
- obrzęk naczynioruchowy
- pokrzywka
eozynofilowe zapalenie tkanki łącznej
uszkodzenie serca (zapalenie wsierdzia, kardiomiopatia^[2], skrzepliny wewnątrzsercowe)
uszkodzenie układu nerwowego (neuropatie^[2], zmiany w mózgu i rdzeniu kręgowym)
kaszel
uszkodzenie płuc^[2] (nacieki w płucach, zespół niewydolności oddechowej)
zmiany w obrębie układu pokarmowego
- dolegliwości żołądkowo-jelitowe
- owrzodzenia błon śluzowych
- powiększenie wątroby i śledziony^[2]

Leczenie

Przypisy

↑ ^a ^b Mark E Rothenberg: Treatment of Patients with the Hypereosinophilic Syndrome with Mepolizumab. [dostęp 2008-03-17].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Murray Longmore, Ian Wilkinson, Tom Turmezei, Chee Kay Cheung, Emma Smith: Oxford handbook of clinical medicine. Oxford: Oxford University Press, 2007. ISBN 0-19-856837-1.

Zobacz też

przewlekła białaczka eozynofilowa

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[emedicine-1] Mark E Rothenberg: Treatment of Patients with the Hypereosinophilic Syndrome with Mepolizumab. [dostęp 2008-03-17].

[oxford-2] Murray Longmore, Ian Wilkinson, Tom Turmezei, Chee Kay Cheung, Emma Smith: Oxford handbook of clinical medicine. Oxford: Oxford University Press, 2007. ISBN 0-19-856837-1.

[1]

[2]