ZiU-5
.jpg) Zabytkowy ZiU-5 w Moskwie | |
| Dane ogólne | |
| Producent |
ZiU |
|---|---|
| Lata produkcji |
1959–1972 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Typy nadwozia |
Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI |
| Liczba drzwi |
2 lub 3 |
| Moc silników |
95 kW (129 KM) |
| Długość |
11 870 mm |
| Szerokość |
2680 mm |
| Wysokość |
3120 mm |
| Masa własna |
9800 kg |
| Prędkość maksymalna |
68 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc ogółem |
90 |
| Liczba miejsc siedzących |
35 |
ZiU-5 (ЗиУ-5) – trolejbus produkowany w ZSRR. Skrót ZiU pochodzi od nazwy fabryki Zawod imieni Urickogo (Завод имени Урицкого, ЗиУ, której patronem był rewolucjonista Moisiej Uricki). Ten miejski trolejbus produkowany był masowo w latach 1959–1972. W sumie wyprodukowano ponad 14,5 tysięcy egzemplarzy ZiU-5. Dzięki temu ZiU-5 stał się swego czasu najbardziej popularnym modelem trolejbusu w ZSRR. Ostatnie pojazdy zakończyły służbę w połowie lat 80. XX wieku. Nieliczne pojazdy zachowano dla celów muzealnych.
Rozwój[edytuj | edytuj kod]
Przez pierwsze lata po II wojnie światowej trwała ekspansja trakcji trolejbusowej w Związku Radzieckim. Trolejbus uznano za środek transportu bardziej nowatorski od kosztownych tramwajów. Trzon parku trolejbusowego ZSRR stanowiły wówczas wozy typu MTB-82. Były one jednak zbyt małe, a komfort jazdy pozostawiał wiele do życzenia. Po wyprodukowaniu krótkich serii i eksperymentalnych trolejbusów TBU-1, ZiU opracowało całkowicie nowy model, w którym wyeliminowano wady z trolejbusu MTB-82. Był to pierwszy wariant pojazdu ZiU-5. W 1959 w Moskwie testowano ponad 200 jego egzemplarzy. Prowadzone próby ujawniły wady nowego produktu. Inżynierowie z ZiU, wykorzystując doświadczenie z testów, poprawili konstrukcję i w roku 1960 ulepszony model wszedł do masowej produkcji. W roku 1971 powstał następca ZiU-5, model ZiU-9. Był on większy, tańszy w budowie i bardziej pojemny od ZiU-5, którego produkcję zakończono w 1972.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- ZiU-5 z roku 1959 z pneumatycznym mechanizmem drzwi, dzieloną przednią szybą i trzema tylnymi szybami.
- ZiU-5 z roku 1960 z elektrycznym mechanizmem drzwi, wzmocnionym nadwoziem, pojedynczą przednią i tylną szybą.
- ZiU-5G – drobne ulepszenia, dodanie okienka na numer linii z tyłu.
- ZiU-5D – usunięto okienko na nr linii, tylny most produkcji węgierskiej zamiast radzieckiego.
Szczegóły techniczne[edytuj | edytuj kod]
ZiU-5 jest miejskim trolejbusem wysokopodłogowym. Aluminiowe nadwozie na stalowej ramie ma dwie pary drzwi (na początku i na końcu). Drzwi otwierane są elektrycznie przez kierowcę. Pojazd napędzany jest silnikiem elektrycznym DK-207A o mocy 95 kW (129 KM).
ZiU-5 ma 35 miejsc siedzących i łączną pojemność 90 pasażerów. Prędkość maksymalna wynosi 68 km/h.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Muzealny ZiU-5 w Niżnym Nowogrodzie -
Widok na wnętrze trolejbusu -
Silnik trolejbusu -
Budapesztański ZiU-5 -
ZiU-5 w Woroneżu w latach 70. XX wieku
