Zielona fala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zielona fala – zjawisko, zwykle celowe, skoordynowania kolejno występujących sygnalizacji świetlnych (zwykle trzy lub więcej), aby umożliwić przepływ ruchu w sposób ciągły przez kilka skrzyżowań w jednym głównym kierunku[1].

Każdy pojazd poruszający się na zielonej fali (z przybliżoną prędkością ustaloną przez inżynierów ruchu) zastanie progresywną kaskadę zielonych świateł, dzięki czemu nie będzie musiał zatrzymywać się na skrzyżowaniach[2]. Pozwala to na większe obciążenie ruchem oraz zmniejsza hałas i zużycie energii (ponieważ potrzebne jest mniejsze przyspieszanie i hamowanie). W praktyce tylko grupa samochodów (zwana „plutonem”, której wielkość jest określona przez czasy sygnału) może korzystać z zielonej fali, zanim przedział czasowy zostanie przerwany, aby ustąpić miejsca innym potokom ruchu.

Interaktywne znaki pokazujące z jaką prędkością należy jechać.

Koordynacja sygnałów odbywa się czasami dynamicznie, zgodnie z danymi z czujników o aktualnie istniejących przepływach ruchu – w innym przypadku odbywa się to statycznie, za pomocą liczników czasu. W pewnych okolicznościach zielone fale mogą się ze sobą przeplatać, ale zwiększa to ich złożoność i zmniejsza użyteczność, więc w konwencjonalnych konfiguracjach tylko drogi i kierunki o największym obciążeniu są traktowane preferencyjnie.

W 2011 roku w badaniu modelowano wdrażanie zielonych fal w nocy na ruchliwych przedmieściach Manchesteru (Chorlton-cum-Hardy) przy użyciu mikrosymulacji S-Paramics i modułu emisji AIRE[3][4]. Wyniki pokazały, że konfiguracja sygnału zielonej fali w sieci może potencjalnie:

Typowy harmonogram sygnalizacji i schemat przepływu ruchu, północ-południe na całym rynku (1929) z harmonogramu synchronizacji sygnałów dla planu kontroli ruchu, 15 czerwca 1929 r. Próba „zielonej fali”: 8,5 mil na godzinę na rynku; dystrykt 50 vara: 10,5 mil na godzinę z północy na południe, 14,5 mil na godzinę ze wschodu na zachód; Dystrykt 100 vara: 14,5 mil na godzinę z północy na południe, 20,5 mil na godzinę ze wschodu na zachód.
  • Ograniczyć emisję CO2, NOx i PM 10 z ruchu drogowego.
  • Zmniejszyć zużycie paliwa pojazdów.
  • Być użyta na drogach, które przecinają się z innymi zielonymi falami.
  • Skrócić czas oczekiwania samochodów na bocznych drogach.
  • Dać pieszym więcej czasu na przejście na skrzyżowaniach i ułatwić im przejście przez ulice, gdy pojazdy poruszają się w plutonach[5]
  • Kontrolować prędkość ruchu na obszarach miejskich.
  • Ograniczyć zużycie podzespołów pojazdów i pośrednie zużycie energii poprzez ich produkcję[6]

Zielona fala w obu kierunkach jest możliwa przy różnych zaleceniach prędkości dla każdego kierunku; Ruch z jednego kierunku może dotrzeć do sygnalizacji świetlnej szybciej niż z drugiego kierunku, jeśli odległość od poprzedniej sygnalizacji świetlnej nie jest matematycznie wielokrotnością przeciwnego kierunku. Droga dwujezdniowa może być odpowiednia dla zielonych fal w obu kierunkach, jeśli w pasie centralnym jest wystarczająco dużo miejsca, aby umożliwić pieszym oczekiwanie i oddzielenie etapów przejścia dla pieszych po każdej stronie drogi[7][8].

Zielone fale są czasami wykorzystywane do ułatwienia ruchu rowerowego. Rozwiązanie takie występuje w Kopenhadze[9], Amsterdamie[10], San Francisco[11], aby zapewnić płynny ruch rowerzystów. Na Valencia Street w San Francisco sygnały zostały zmienione na początku 2009 r., tak by zapewnić zieloną falę dla rowerzystów w obu kierunkach. W Kopenhadze zielona fala na arterii Nørrebrogade(inne języki) ułatwia ruch dla 30 000 rowerzystów i utrzymanie stałej prędkości 19,3 km/h przez 2,5 kilometra. W Amsterdamie rowerzyści jadą bez zatrzymania z prędkością od 15 do 18 km/h. W Wiedniu na odcinku ścieżki rowerowej na Lassellestrasse w 2. dzielnicy znajduje się wyświetlacz informujący rowerzystów o ich prędkości oraz prędkości, jaką muszą utrzymać, aby przejechać na następnym zielonym świetle.

W Frederiksberg (część Kopenhagi) wprowadzono zieloną falę dla pojazdów ratunkowych w celu poprawy usług publicznych.

Niemcy wprowadziły znak drogowy – zielona fala w kółku – informujący o możliwości skorzystania z zielonej fali przy przejeździe ze wskazaną na znaku prędkością[12].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ n, zielona fala - Wielki słownik języka polskiego PAN [online], wsjp.pl [dostęp 2023-03-06] (pol.).
  2. ↑ Najdłuższa zielona fala w Krakowie [online], www.auto-swiat.pl, 15 listopada 2011 [dostęp 2023-03-06] (pol.).
  3. ↑ ("A Green Wave Reprieve" Blaise Kelly). [dostęp 2014-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-28)].
  4. ↑ Traffic Engineering & Control, Volume: 53, Issue Number: 2, Hemming Group, Limited, ISSN 0041-0683, http://trid.trb.org/view.aspx?id=1136945
  5. ↑ Gartner, N.H. & Stamatiadis, C. (2002) Arterial-based control of traffic flow in urban grid networks. Mathematical and computer modelling, 35 (5-6), pp.657–671.
  6. ↑ Pakyardim, Y.K. (2009) Calculation of Embodied Energy of Gearbox of an ordinary car. China, Zhengzhou University.
  7. ↑ ("A Greenwave Reprieve" Blaise Kelly). [dostęp 2012-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-28)].
  8. ↑ Traffic Engineering & Control, Volume: 53, Issue Number: 2, Hemming Group, Limited, ISSN 0041-0683,
  9. ↑ "30.000 cyclists get green traffic light wave" Copenhagen Capacity, accessed Jan 28,2008 30.000 cyclists get green traffic light wave - COPENHAGEN CAPACITY, Denmark. [dostęp 2008-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-07)].
  10. ↑ "Green wave for cyclists tested" News from Amsterdam, http://www.nieuwsuitamsterdam.nl/English/2007/11/green_wave.htm
  11. ↑ Janel Sterbentz: Valencia Signals Re-timed to Improve Traffic Flow and Safety | Streetsblog San Francisco. 2009-03-02. [dostęp 2014-05-12].
  12. ↑ Anna Malczewska, Nowy znak drogowy w Niemczech: Co oznacza zielona fala w białym kółku? » Polski Obserwator [online], Polski Obserwator, 2 marca 2023 [dostęp 2023-03-06] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zielona_fala&oldid=73384868”