Zielone Kominy
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
60 m |
Deniwelacja |
32 m |
Wysokość otworów |
1628 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
285 m |
Ekspozycja otworów |
ku NE |
Data odkrycia |
sierpień 1971 roku |
Odkrywca |
J. Chrobak i M. Rutkowski |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.14 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′28″N 19°54′01″E/49,240989 19,900358 |
Zielone Kominy – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich[1]. Wejście do niej znajduje się nad Wielką Świstówką, w połowie wysokości Twardych Spadów, w pobliżu jaskini Górne Kominy, na wysokości 1628 metrów n.p.m.[2] Długość jaskini wynosi 60 metrów, a jej deniwelacja 32 metry[3]
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowią dwa równoległe kominy z których większy ma 32 metry wysokości i rozszerza się ku górze. Obszerny otwór wejściowy (8 × 1,5 m) znajduje się przy jego dnie. Strop składa się z zaklinowanych want. W ścianie większego komina znajdują się dwa okna. Wyżej położone okno wprowadza do równoległego 10-metrowego komina, z którego dna odchodzi stromy korytarz prowadzący do niżej położonego okna w większym kominie[4].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Lewa ściana większego komina pokryta jest śliskimi, zielonymi porostami. Stąd nazwa jaskini. Zamieszkują ją licznie nietoperze[4].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli w sierpniu 1971 roku J. Chrobak i M. Rutkowski ze Speleoklubu Warszawskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23] .
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ a b Zielone Kominy, Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-03-13] .
- ↑ a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-01-31] .