Zimna Szczelina I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zimna Szczelina I
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Kościeliska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

25 m

Deniwelacja

7,5 m

Wysokość otworów

1132 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

135 m

Ekspozycja otworów

ku NE

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.38

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zimna Szczelina I”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zimna Szczelina I”
Ziemia49°14′50″N 19°51′47″E/49,247317 19,863161

Zimna Szczelina Ijaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się ponad skałami Sowy, w pobliżu jaskini Zimna Szczelina II i Zimna Szczelina III, na wysokości 1132 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 25 metrów, a jej deniwelacja 7,50 metra[1].

Skała Sowa w Dolinie Kościeliskiej

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Główną częścią jaskini jest idąca do góry wysoka szczelina zaczynająca się w obszernym otworze wejściowym (1,2 metra szerokości i 3,5 metra wysokości) i dochodząca do progu z zaklinowanych want. Z zawaliska nad progiem można:

  • dojść do małej salki przechodząc pod blokiem przy południowo-wschodniej ścianie.
  • iść korytarzykiem zaczynającym się przy północno-zachodniej ścianie do kominka.
  • iść w górę po wantach do korytarzyka znajdującego się pod stropem i łączącego się z kominkiem[2].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Ściany jaskini są mokre, roślinność występuje tylko w okolicach otworu. Z zawaliska nad progiem wieje lodowaty wiatr powodujący, że w szczelinie jest zimno. Stąd nazwa jaskini[2].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia prawdopodobnie znana była od dawna. Jednak, choć jest największa w okolicach Sowy, nie było o niej wcześniej żadnych wzmianek. Z wyjątkiem może legend mówiących o tajemniczych jaskiniach nad Sową kryjących wielkie skarby.

Dokumentację jaskini sporządziła 21 lipca 1992 roku I. Luty przy współpracy T. Mardala[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
  2. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-29].