Przejdź do zawartości

Zjednoczony Kościół Protestancki Francji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zjednoczony Kościół Protestancki Francji
Église protestante unie de France
Ilustracja
Kościół reformowany w Tuluzie
Klasyfikacja systematyczna wyznania
chrześcijaństwo
 └ protestantyzm
   └ kościoły ewangelicko-unijne
Ustrój kościelny

synodalno-prezbiterialny

Zwierzchnik
• tytuł zwierzchnika

Emmanuelle Seyboldt
Przewodniczący

Zasięg geograficzny

Francja

Członkostwo

Światowy Alians Kościołów Reformowanych, Światowa Federacja Luterańska

Strona internetowa

Zjednoczony Kościół Protestancki Francji (fr. Église protestante unie de France) – Kościół ewangelicki o charakterze unijnym we Francji. Powstał w 2013 roku w wyniku unii zawartej przez Francuski Kościół Reformowany i Kościół Ewangelicko-Luterański Francji.

Historia kościoła reformowanego we Francji sięga 1559 roku, gdy w Paryżu odbył się pierwszy ogólnonarodowy synod Kościołów reformowanych[1]. W 1598 roku wydany został edykt nantejski, który przyznał hugenotom, jak nazywano we Francji kalwinistów, tolerancję religijną[1]. Kościół liczy około 400 tysięcy wiernych w 450 parafiach. Zorganizowany jest w 9 regionów kościelnych[2]. Parafie które wchodziły przed fuzją w skład Kościoła luterańskiego posiadają własną formę administracji - w regionie East-Montbéliard 22 parafie luterańskie zgromadzone są w ramach 4 konsystorzy o charakterze luterańskim, natomiast parafie o korzeniach kalwińskich wchodzą w skład 2 konsystorzy reformowanych. Natomiast w regionie paryskim parafie luterańskie tworzą odrębną jednostkę tak zwaną Inspekcję Paryża[3].

Kościół praktykuje ordynację kobiet na pastorów — od 2017 roku przewodniczącą Kościoła jest pastor Emmanuelle Seyboldt[4]. Kobiety stanowią około 1/3 wszystkich pastorów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kazimierz Bem: Sława i chwała mniejszości, czyli kalwinizm francuski. magazyn.ekumenizm.pl, 2005-06-25. [dostęp 2022-01-31]. (pol.).
  2. a b La création de l'Église protestante unie de France. eglise-protestante-unie.fr. [dostęp 2022-01-31]. (fr.).
  3. Liste des régions. eglise-protestante-unie.fr. [dostęp 2022-01-31]. (fr.).
  4. La-Croix.com, Emmanuelle Seyboldt, une femme à la tête de l’Église protestante unie [online], La Croix, 29 maja 2017 [dostęp 2018-11-12] (fr.).