Znakowarka
Znakowarka – urządzenie przeznaczone do przemysłowego grawerowania przedmiotów, części maszyn i konstrukcji, wykonanych z metali, tworzyw sztucznych oraz innych materiałów konstrukcyjnych[1]. Znakowarki mają duże zastosowanie w przemyśle elektrycznym, motoryzacyjnym i lotniczym do znakowania części, a także tabliczek znamionowych silników i maszyn, na których znajdują się parametry oraz informacje.
Podział[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na metodę znakowania rozróżnia się:
- znakowarki mikroudarowe, znakowarki mikropunktowe – mechaniczne wybijające oznaczenie przy użyciu drgającego rylca wykonanego z węgliku spiekanego[2]
- znakowarki laserowe – wypalające skupioną wiązką światła wzór w materiale
- znakowarki elektrochemiczne – trwale odbarwiające powierzchnię przedmiotu metalowego za pomocą prądu elektrycznego i elektrolitu.
Ze względu na rodzaj pracy:
- znakowarki stacjonarne – zamontowane na statywie, przeznaczone do znakowania niedużych przedmiotów lub tabliczek znamionowych
- znakowarki ręczne, przenośne – do znakowania ciężkich i dużych przedmiotów, na przykład konstrukcji stalowych lub odlewów
- znakowarki stacjonarno-przenośne – pozwalające na pracę w trybie stacjonarnym i przenośnym[3].
Nanoszone treści[edytuj | edytuj kod]
Na przedmioty znakowane nanosi się następujące treści:
- tekst
- numer seryjny
- datę, godzinę
- grafikę lub logo, na przykład znak CE
- kod matrycowy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Znakowarki. Znakowarka.com.pl. [dostęp 2016-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)].
- ↑ Znakowarki mikroudarowe. Flexmark.com.pl. [dostęp 2016-07-26].
- ↑ Znakowarki. Flexmark.com.pl. [dostęp 2016-07-26].