Zofia Glazer-Rudzińska
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1950 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 2017 |
| Dziedzina sztuki | |
Zofia Urszula Glazer-Rudzińska (ur. 20 maja 1950 w Warszawie, zm. 2 sierpnia 2017 tamże[1]) – polska artystka malarka, graficzka, rysowniczka, autorka form przestrzennych i bibliofilskich wydań poezji. Nauczycielka akademicka, profesor zwyczajny w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1974 uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni litografii na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W lutym 1975, na tym Wydziale rozpoczęła pracę dydaktyczną jako asystentka prof. Jerzego Tchórzewskiego. W Akademii przeszła wszystkie stopnie kariery akademickiej od asystenta do profesora zwyczajnego – 1997.[2][3] W latach 1996–1999 – Prodziekan Wydziału Rzeźby[4]. Od 1995 do końca roku szkolnego, tj. do lipca 2017 prowadziła Pracownię Rysunku na Wydziale Rzeźby. Od 1990 – 1992 miała równolegle zajęcia rysunku dla studentów reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Jako pedagog i wychowawca młodzieży była niezwykle ceniona przez studentów[5][6] oraz przez pracowników ASP.[7] Wieloletnia członkini Jury w Ogólnopolskim konkursie Szkół Plastycznych.
Zmarła w Warszawie 2 sierpnia 2017 roku. Pochowana na Starych Powązkach, kwatera 27/3/11.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]
Zajmowała się litografią, rysunkiem, malarstwem[8][9] i formami przestrzennymi[10][11]. Wydała bibliofilskie tomiki poezji Dylana Thomasa, Paula Eluarda i T.S.Eliota; autorka okładek[12] i ilustracji, m.in. poezji Józefa Barana oraz Anny Kamieńskiej (w Biblioteczce arkuszy poetyckich i graficznych wydanych w ramach Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej – 1986)[13].
Autorstwo jej czarno-białych litografii z motywem dłoni, poza logiczną konsekwencją formy łączy jedność myślenia, intuicji i wyobraźni – jest niewątpliwe i natychmiast rozpoznawalne. Autorka wielu cykli litografii, m.in. Kraby, Katedra, Nauka latania, Portrety, Salon, Pejzaż i inne.
Jej obrazy przedstawiają człowieka otoczonego światłem, zbudowanego ze światła i tylko dzięki niemu istniejącego. Prace malarskie uwikłane są w porządek egzystencjalny, między miłością a śmiercią, m.in. cykl Salon, Portrety[14].
Wystawy indywidualne[6], m.in.
[edytuj | edytuj kod]
1975 – Warszawa, Galeria Młodych, ASP. Galeria Sztuki Współczesnej, grafika, 1976 – Wrocław, Muzeum Narodowe. Mała Galeria, grafika, malarstwo, 1978 – Barcelona, Hiszpania, Wystawa litografii, 1980 – Cali, Kolumbia, La Mancha Blanca, grafika, 1986 – Warszawa, Galeria Pokaz, grafika, 1988 – Warszawa, Galeria Teatru Powszechnego, malarstwo, rysunek, 1997 – Warszawa, Galeria Pokaz, litografia, rysunek, 1997 – Warszawa, Galeria Prezydenta Miasta Warszawy, 2002 – Warszawa, Galeria Aula, ASP, malarstwo, litografia, 2017 – Warszawa, Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej, 2018 – Warszawa, Galeria Test, malarstwo, grafika.
Wystawy zbiorowe[6], m.in.
[edytuj | edytuj kod]
1975 – Warszawa, Pokolenie XXX, 1975 – Warszawa, Zachęta, VI Ogólnopolska Wystawa Grafiki, 1975 – Łódź, Ogólnopolska Wystawa Grafiki, 1975 – Warszawa, XXX Lat Grafiki Warszawskiej 1975 – Warszawa, Zapiecek Grafika Miesiąca, X lat Konkursu, 1975 – Warszawa, Wystawa XIV debiutów absolwentów ASP, 1976 – Warszawa, Zachęta, VII Ogólnopolska Wystawa Grafiki, 1976 – Mulhause, Francja, II Biennale Grafiki, 1976 – Kraków, Międzynarodowe Biennale Grafiki, 1976 – Cagnes sur Mer, Francja, VIII Festiwal Malarstwa[15], 1976 – Mentona, Francja, XI Biennale Sztuki, 1976 – Warszawa, IV Festiwal Sztuki, 1976 – Frechen, Niemcy, IV Biennale Grafiki, 1978 – Kraków, Międzynarodowe Biennale Grafiki, 1978 – Mulhause, Francja, III Biennale Grafiki, 1978 – Warszawa, VII Festiwal Sztuk Pięknych, 1978 – Warszawa, VIII Ogólnopolska Wystawa Grafiki, 1979 – Heidelberg, Niemcy, Biennale Grafiki Europejskiej, 1980 – Kraków, Międzynarodowe Biennale Grafiki, 1980 – Bazylea, Szwajcaria, Grafika Polska, 1980 – Barcelona, Hiszpania, Sztuka Polska, 1980 – Tokio, Japonia, Grafika Polska, 1981 – Lubljana, Słowenia, XIV Międzynarodowe Biennale Grafiki, 1981 – Niemcy, trzy miasta, Wystawa Grafiki Polskiej, 1982 – Paryż, Francja, Sztuka Polska, 1983 – Lubljana, Słowenia, XV Międzynarodowe Biennale Grafiki, 1984 – Biella, Włochy, Biennale Grafiki, 1984 – Kraków, Międzynarodowe Biennale Grafiki, 1988 – Szwecja, Flamingo Grafik, 1989 – Mentona, Francja, Biennale Grafiki, 1995 – Warszawa, W kręgu nowej figuracji, 1999 – Warszawa, 200 – lecie litografii, 2003 – Warszawa, Galeria Test, W kręgu Pracowni Litografii, 2003 – Warszawa, Zachęta, Powinność i Bunt, 2003 – Warszawa, Galeria Test, Potęga litografii, 2004 – Warszawa, Wilanów, Mistrzowie Grafiki, 2004 – Banja Luka, Bośnia i Hercegowina, Grafika Polska,
Prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Muzeum Grafiki w Kopenhadze, Muzeach Narodowych Warszawy, Wrocławia i Poznania, Muzeum Ziemi Przemyskiej, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Muzeum w Warce, w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą[15].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]1974, 75, 76 – Konkurs: Najlepsza Grafika Miesiąca, Warszawa, I nagroda, 1975 – XIV debiut studentów ASP, TP Sztuk Pięknych, Warszawa, I nagroda, 1976 – VII Ogólnopolska Wystawa Grafiki, Warszawa, nagroda, 1976 – VIII Festival Internacional de la Pinture, Cagnes sur Mer, wyróżnienie, 1977 – Ogólnopolska Wystawa Młodej Grafiki, Poznań, nagroda, 1978 – Międzynarodowe Biennale Grafiki, Kraków, nagroda specjalna, 1978 – VIII Ogólnopolska Wystawa Grafiki, Warszawa, nagroda, 1996 – Grafika Warszawska, wrzesień, nagroda, 1999 – Międzynarodowa Wystawa na 200-lecie Litografii, Warszawa, nagroda.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Córka Wiktora i Zofii[1]. Była matką prawniczki Zuzanny Rudzińskiej–Bluszcz[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zofia Glazer-Rudzińska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-25].
- ↑ Powinność i bunt. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1944-2004, „Sekcja Wydawnicza” [dostęp 2018-08-15] (pol.).
- ↑ https://forumakademickie.pl/static/archiwum/98/3/artykuly/02-kronika.htm.
- ↑ Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 2002-2005, s. 16,18. ISBN 83-87321-66-4.
- ↑ Video game art, New York: Watson-Guptill, by Chris Solarski, 2012, s. 5. ISBN 978-0-8230-9847-7.
- ↑ a b c Zofia Glazer-Rudzińska. Grafika, rysunek, malarstwo, red. Krzysztof Rudziński, całość. ISBN 978-83-950991-0-6.
- ↑ Wojciech Włodarczyk, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1944–2004: 100 lat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2005, s. 445, 460, 465, 609, 683, ISBN 83-02-09319-X, OCLC 69368299.
- ↑ Danuta Wróblewska, Polska grafika współczesna: grafika warsztatowa, plakat, grafika książkowa, grafika prasowa,, Warszawa: „Interpress”, 1988, s. 84, ISBN 83-223-1967-3, OCLC 749586869.
- ↑ W kręgu nowej figuracji, Artyści ASP w Warszawie, 1994, s. 26,27.
- ↑ Polska Sztuka Współczesna, Katalog zbiorów. Muzeum Narodowe, Wrocław, 1998, s. 74, 304.
- ↑ Międzynarodowa, jubileuszowa wystawa litografii w 200-lecie jej wynalezienia, 1999, s. 11, 12. ISBN 83-86784-13-X.
- ↑ Landscape of demons, Gabriel Devin Kessler, 1998, projekt okładki, http://www.worldcat.org/search?q=0965620204&qt=owc_search, ISBN 0-9656202-0-4.
- ↑ Polskie druki bibliofilskie, Wojciech Kaczorowski, Edmund Witecki (ilustr.), Jacek Witecki (ilustr.), Wrocław: MN, 1996, s. 38, ISBN 83-86766-30-1, OCLC 69469382.
- ↑ Mistrzowie grafiki, red. Bogusława Jędrasiak, 2004, s.86,87,123. ISBN 83-7100-381-1.
- ↑ a b Mariusz Hermansdorfer, Artyści polscy na festiwalach międzynarodowych: wystawy Muzeum Narodowego we Wrocławiu: 1975-1995, Elżbieta R Karwowska (red.), Hanna Wrabec (red.), Jan Rudzki (tłum.), Wrocław: MN, 1995, s. 39, 129, ISBN 83-903587-8-6, OCLC 169943006.
- ↑ Zuzanna Rudzińska-Bluszcz: mąż, rodzina, wiek. Sylwetka kandydatki na Rzecznika Praw Obywatelskich – Radio ZET, www.radiozet.pl, 1609 [dostęp 2021-02-24] (pol.).