Zygmunt Lenkiewicz (duchowny)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Lenkiewicz
prałat, infułat, dziekan
Ilustracja
Data urodzenia

1845

Data śmierci

1913

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1867

Odznaczenia
Komandor Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Lenkiewicz (ur. 1845, zm. 1913) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1845[1][2]. W 1867 otrzymał sakrament święceń kapłańskich[1]. Rok potem udał się na dalsze studia do Trinitaneum w Wiedniu[1]. Zyskał stopień doktora teologii[3]. Po powrocie do Galicji został katechetą w gimnazjum we Lwowie oraz prefektem małego seminarium[1]. Pisał prace naukowe, po czym w 1881 został powołany do Katedry Teologii Moralnej na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Po 10 latach wrócił do Lwowa[1]. Został wtedy kanonikiem kapituły metropolitalnej obrządku łacińskiego[3][1]. Był rektorem Seminarium Duchownego[2]. Pełnił funkcję redaktora i wydawcy „Gazety Kościelnej”[2]. W 1912 został tam infułatem dziekanem kapituły i pełnił tę funkcję do końca życia w charakterze prałata domowego Jego Świętobliwości[4][5][1].

Był dyrektorem Zakładu Głuchoniemych we Lwowie[2]. Z koła radzieckiego został wybrany radnym miejskim we Lwowie[1]. Zasiadł w C. K. Radzie Szkolnej Krajowej jako reprezentant wyznań[3][6][1]. Był członkiem Towarzystwa Galicyjskiej Kasy oszczędności we Lwowie i członkiem kuratorii Fundacji „Schroniska dla Starców im. Domsa” we Lwowie[7].

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Franciszka Józefa (1908)[8] i Orderem Korony Żelaznej III klasy (1898)[9][3].

Zmarł w 1913[1][2]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[10][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Zgon zasłużonego kapłana. „Nowości Illustrowane”. Nr 21, s. 16, 24 maja 1913. 
  2. ↑ a b c d e f Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 345. ISBN 83-04-02817-4.
  3. ↑ a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 69.
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 535.
  5. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1913. Wiedeń: 1913, s. 1012.
  6. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1913. Wiedeń: 1913, s. 939.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 985, 1101.
  8. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1913. Wiedeń: 1913, s. 124.
  9. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1913. Wiedeń: 1913, s. 77.
  10. ↑ Nad trumnł zasłużonego kapłana-obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 22, s. 9-10, 31 maja 1913. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Lenkiewicz_(duchowny)&oldid=70551815”