Zębiełek ryftowy
| Crocidura phaeura[1] | |
| Osgood, 1936 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zębiełek ryftowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Zębiełek ryftowy[3] (Crocidura phaeura) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych. Endemit Etiopii.
Takson ten opisany został w 1936 roku przez Wilfreda Hudsona Osgooda jako podgatunek zębiełka burundyjskiego. Uznany został za osobny gatunek po raz pierwszy przez R. Huttenrera w 1981 roku[4] i tak traktowany jest współcześnie[5].
Znane są tylko dwa stanowiska, na których stwierdzono tego ssaka. Oba znajdują się w etiopskiej części Wielkich Rowów Afrykańskich[5]. Pierwsze to lokalizacja typowa, z której pozyskano cztery osobniki serii typowej[4]. Znajduje się ona w prowincji Sidamo, na północny wschód od Allata, u zachodnich podnóży góry Guramba[5][4]. Drugie miejsce, wskazane w 1993 roku przez Duckwortha i współpracowników to nadrzeczny las w Parku Narodowym Necz Sar, ograniczony rzekami Collufu i Sermale. Na tym stanowisku stwierdzono 13 osobników[2]. Obie lokalizacje znajdują się w lasach[5] na wysokości między 1100 a 2400 m n.p.m.[2].
W latach 1990–96 klasyfikowany był przez IUCN w kategorii niedostatecznie poznanych. W latach 1996–2004 miał status krytycznie zagrożonego (CR). Od 2004 uznawany jest za gatunek narażony na wymarcie (VU). Przyczynami zagrożenia są niewielki zasięg występowania oraz wciąż trwające zmniejszanie powierzchni i pogarszanie jakości siedlisk tego gatunku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Crocidura phaeura, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d L. Lavrenchenko, Crocidura phaeura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.4 [dostęp 2016-01-20] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b c D. W. Yalden, M. J. Largen, D. Kock, J. C. Hillman. Catalogue of the mammals of Ethiopia and Eritrea. 7. Revised checklist, zoogeography and conservation. „Tropical Zoology”. 9, s. 73-164, 1996. ISSN 0394-6975.
- ↑ a b c d Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Crocidura phaeura. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-01-20]