Bezrobocie frykcyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bezrobocie frykcyjnebezrobocie związane z przerwami w zatrudnieniu z powodu poszukiwania innej pracy lub zmianą miejsca zamieszkania. Stan bezrobocia na poziomie frykcyjnym oznacza w praktyce występowanie pełnej równowagi na rynku pracy. Bezrobocie frykcyjne może pełnić pozytywną rolę jako czynnik elastyczności rynku pracy, hamowania nadmiernego wzrostu płac i umacniania dyscypliny pracy. Kolejny ważny czynnik to szybkość powstawania nowych i likwidacji obecnych miejsc pracy. Zapotrzebowanie pracodawców się zmienia, zmieniają się metody i techniki pracy, coraz szerzej wykorzystywana jest technologia. To wszystko odbija się na stanie rynku zatrudnienia[1].

Powody powstania bezrobocia frykcyjnego:

  • Niedoskonała informacja − informacja o potencjalnych pracodawcach lub pracownikach jest kosztowna oraz często trudna do uzyskania;
  • Poszukiwanie pracy − przeprowadzane zarówno przez pracodawców jak i pracowników; obydwie strony poszukują dla siebie najlepszej dostępnej oferty i będą kontynuować te poszukiwania aż koszty poszukiwań i korzyści płynące z poszukiwania wyrównają się.

Pewien poziom bezrobocia frykcyjnego istnieje w każdej gospodarce, nawet w warunkach pełnego zatrudnienia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bezrobocie frykcyjne – definicja, przyczyny [online], Portal Praca.pl [dostęp 2022-04-25] (pol.).
  2. Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 127. ISBN 978-1-57660-351-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]