Klimat pustynny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Regiony z klimatem pustynnym gorącym (BWh) i zimnym (BWk)

Klimat pustynny (w klasyfikacji klimatu Köppena BWh i BWk), to klimat, w którym występuje nadmierne parowanie nad opadami. Typowo suche, skaliste lub piaszczyste powierzchnie w klimacie pustynnym zatrzymują niewiele wilgoci i odparowują niewielkie opady, które otrzymują.

Istnieją dwie odmiany klimatu pustynnego: gorący klimat pustynny (BWh) i zimny klimat pustynny (BWk). W celu określenia „gorących klimatów pustynnych” od „zimnych klimatów pustynnych” najczęściej stosowana jest izoterma średniej rocznej temperatury. Miejsca o klimacie typu BW (najczęściej gorące pustynie) o temperaturze średniej rocznej powyżej 18 °C jest klasyfikowane jako „gorące i suche” (BWh) a poniżej klasyfikowane jako „zimne i suche” (BWk). Obszary klasyfikowane jako BWh występują na 14,2% powierzchni Ziemi stanowiąc najczęściej występujący klimat na powierzchni lądowej naszej planety[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.C. Peel, B.L. Finlayson, T.A. McMahon. Updated world map of the Koppen-Geiger climate classification. „Hydrology and Earth System Sciences”. 11 (5), s. 1633, 2007. DOI: 10.5194/hess-11-1633-2007.