Magierka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magierka wełniana

Magierka (inne nazwy: żarna, batorówka, madziarka, czapka węgierska) – okrągła lub czworokątna czapka bez daszka, o główce płaskiej, okrągłej bądź kwadratowej wykonana z grubego sukna i obszyta tzw. „barankiem”. Magierkę robiono także na drutach z kremowej wełny. Magierki różniły się wyglądem oraz kolorem w zależności od regionu Polski. Zazwyczaj ozdabiano ją kitą, piórkiem, barwnymi sznurkami i pomponami. Magierki stały się składnikiem polskich strojów ludowych w różnych regionach Polski.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa czapki – „magierka” pochodzi z Węgier od węgierskiego „Magyar” (węg. Węgry) tzw. czapka węgierska. W XVI i XVII wieku upowszechniła się w Polsce za czasów panowania Stefana Batorego, stając się tradycyjnym ogólnopolskim nakryciem głowy na zimę noszonym do stroju ludowego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]