Rynsztunek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rynsztunek z XVI w.
Rynsztunek z XIX w.

Rynsztunek (od niem. rüstung, także: rystunek, rysztunek) – ogół uzbrojenia i oporządzenia składającego się na wyposażenie indywidualne żołnierza. W wojsku polskim termin używany od XVI wieku (współcześnie już niestosowany)[1][2].

Przykładowe elementy rynsztunku:


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa (R-Ż). T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
  • Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1981. ISBN 83-11-06559-4.