Stuiver

Stuiver – srebrna, później miedziana moneta niderlandzka o wartości 2 groszy flandryjskich, będąca odpowiednikiem niemieckiego stübera, bita od końca XV w^[1].

Stuiver został przyjęty w XVII w. do systemu monetarnego Zjednoczonych Prowincji Niderlandów jako ¹/₂₀ guldena, ¹/₆ szylinga, równa 4 duitom lub 8 fenigom^[2]. Na awersie przedstawiała symboliczną wiązkę strzał z 1 – S po bokach, na rewersie zaś napis^[2]. Ostatnią monetę o nominale stuiverowym (10 stuiverów) wybito w 1809 r^[2].

Stuivery bito również w koloniach niderlandzkich: Cejlon, Curacao, Indie Wschodnie i Indie Zachodnie, także po przejęciu tych kolonii przez Wielką Brytanię (Cejlon, Java, Essequibo i Demarara)^[1].

Рodwójny stuiver z Holandia z 1758 roku. Srebro
1, 2 i 6 stuiverów, Republika Zjednoczonych Prowincji. Srebro
Duit (1/4 stuivera) z Zelandia z 1769 roku. Miedź
Duit z Groningen z 1771 roku. Miedź

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282–283, ISBN 83-01-09710-8 .
↑ ^a ^b ^c AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282, ISBN 83-01-09710-8 .

[:0-1] AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282–283, ISBN 83-01-09710-8 .

[:1-2] AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282, ISBN 83-01-09710-8 .

[1]

[2]