Przejdź do zawartości

Żandarm się żeni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żandarm się żeni
Le gendarme se marie
Gatunek

komedia

Rok produkcji

1968

Data premiery

30 października 1968
lipiec 1971 (Polska)

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

francuski

Czas trwania

86 minut

Reżyseria

Jean Girault

Scenariusz

Richard Balducci
Jean Girault
Jacques Vilfrid

Główne role

Louis de Funès
Michel Galabru
Claude Gensac
Geneviève Grad

Muzyka

Raymond Lefèvre

Zdjęcia

Marcel Grignon[1]

Wytwórnia

Société Nouvelle de Cinématographie[1]
T.C. Productions[1]
Medusa Distribuzione[1]

Dystrybucja

Société Nouvelle de Cinématographie
Medusa Distribuzione

Poprzednik

Żandarm w Nowym Jorku (1965)

Kontynuacja

Żandarm na emeryturze (1970)

Rekwizyty z filmu

Żandarm się żeni (fr. Le gendarme se marie) – francusko-włoski kolorowy film komediowy z 1968 roku, z Louisem de Funèsem w roli głównej. Trzecia część serii o żandarmie Ludovicu Cruchot.

Polska premiera odbyła się w lipcu 1971 roku w podwójnym pokazie z krótkometrażowymi Zabronionymi zabawami Ryszarda Rydzewskiego[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Zbliżają się wakacje i na Lazurowe Wybrzeże ciągną rzesze turystów. Aby zapanować nad tłumami, żandarmi z Saint-Tropez otrzymują zadanie przejścia do cywila. Dzięki temu mogą bez przeszkód karać wszelkie przestępstwa. Każdy z funkcjonariuszy ma przydzielone zadanie i własny pseudonim operacyjny, a nad prawidłowym przebiegiem akcji czuwa, z lornetką w ręku, sierżant[2] Ludovic Cruchot (Louis de Funès).

Nieoczekiwanie drogę zajeżdża mu rozpędzony Ford Mustang. Cruchot bez zastanowienia rusza w pościg za samochodem. Kierowcą auta okazuje się być Josépha Lefrançois (Claude Gensac), ponętna wdowa po pułkowniku żandarmerii, o szerokich koneksjach w wojsku i aparacie państwowym. Cruchot robi jej piekielną awanturę i karze wysokim mandatem, zanim dowiaduje się kim jest kobieta. Od konsekwencji służbowych ratuje go wrażenie, jakie wywiera na Józefinie: jest tak podobny do jej męża nieboszczyka, że wdowa zakochuje się w nim od pierwszego wejrzenia. Rozpoczyna się okres romantycznych zalotów. Przy okazji sierżant zatrzymuje groźnego przestępcę, który poprzysięga zemstę.

Tymczasem, zazdrosny o uczucie, komendant[3] Gerber (Michel Galabru) obmyśla chytry plan poróżnienia zakochanych. Miłosnym amorom ojca, przygląda się z niepokojem również Nicole (Geneviève Grad), dorosła córka Cruchota. Sytuację pogarsza fakt, że przyszła macocha myśli, że jest ona dopiero małą dziewczynką.

Na przeszkodzie udanemu związkowi stoi również zbyt niska szarża kandydata na męża. Ambitny sierżant staje więc do egzaminów kwalifikacyjnych na stanowisko komendanta posterunku w Saint-Tropez. Jego najgroźniejszym rywalem jest obecny komendant, Gerber, który wyjątkowo skrupulatnie przygotowuje się do sprawdzianu. To jeszcze nie koniec problemów Cruchota, bo z więzienia ucieka rzeźnik Fredo.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 w budynku, w którym nagrywane było pięć pierwszych filmów z serii, otwarte zostało Muzeum Żandarmerii i Kina[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Idziemy do kina. „Film”. 28-29, s. 21, 1971-07-18. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  2. starszy wachmistrz
  3. chorąży
  4. Le musée de la Gendarmerie et du Cinéma de Saint-Tropez. saint-tropez.fr. [dostęp 2017-05-03]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]