Zespół Mirizziego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
nowy
(Brak różnic)

Wersja z 23:05, 27 paź 2007

Zespół Mirizziego (ang. Mirizzi's syndrome) – rzadki zespół chorobowy powodujący żółtaczkę. Przyczyną żółtaczki w zespole Mirizziego jest przewlekła kamica żółciowa, prowadząca do obstrukcji przewodu wątrobowego wspólnego. Zespół opisał Pablo L. Mirizzi w 1948 roku[1].

Epidemiologia

Zespół Mirizziego występuje u około 0,7-1,4% wszystkich pacjentów poddawanych cholecystektomii i u 0,1% pacjentów z kamicą żółciową. Jednakowo czesto występuje u mężczyzn i u kobiet, częściej w starszych grupach wiekowych.

Patofizjologia

Liczne i duże kamienie żółciowe mogą gromadzić się w zatoce Hartmanna pęcherzyka żółciowego, skutkując zapaleniem, martwicą, bliznowaceniem i ostatecznie utworzeniem przetoki do przylegającego w tym miejscu przewodu żółciowego wspólnego (CBD). W rezultacie, CBD może ulec zamknięciu przez zaciągajaca go bliznę lub przez kamień w świetle, co powoduje cholestazę i żółtaczkę.

Klasyfikacja

Wyróżniono cztery typy zespołu Mirizziego. W typie I nie dochodzi do utworzenia przetoki; w typach II-IV przetoka ma różną średnicę: <33% szerokości CBD w typie II, 33-66% szerokości CBD w typie III i ponad 66% szerokości CBD w typie IV.

Leczenie

Leczeniem z wyboru jest cholecystektomia oraz rekonstrukcja przewodów wątrobowego wspólnego i żółciowego wspólnego.

  1. Mirizzi PL. Syndrome del conducto hepatico. „J Int de Chir”. 8, s. 731-77, 1948. 

Bibliografia

Szablon:Hmed