Kuks (górnictwo): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m +przykład, +źródła/przypisy |
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Kuks''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Kux'') – pojęcie z zakresu [[prawo górnicze|prawa górniczego]], oznaczające [[udział (prawo)|udział]]{{odn|Tarabuła|2012|s=19}} [[gwarek (górnictwo)|gwarka]], który stanowił {{Uł|1|128}} części nadania górniczego{{odn|Gisman|1949|s=123}}; połowa kuksa to '''grenis'''{{odn|Gisman|1949|s=85}}. |
'''Kuks''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Kux'') – pojęcie z zakresu [[prawo górnicze|prawa górniczego]], oznaczające [[udział (prawo)|udział]]{{odn|Tarabuła|2012|s=19}} [[gwarek (górnictwo)|gwarka]], który stanowił {{Uł|1|128}} części nadania górniczego{{odn|Gisman|1949|s=123}}; połowa kuksa to '''grenis'''{{odn|Gisman|1949|s=85}}. |
||
Gwarkowie, którzy dysponowali swoimi kuksami, byli zrzeszeni w bractwach górniczych |
Gwarkowie, którzy dysponowali swoimi kuksami, byli zrzeszeni w bractwach górniczych zwanych również [[gwarectwo|gwarectwami]]{{odn|Gisman|1949|s=29}}. W Polsce takie stowarzyszenia powstawały od 1363 roku{{odn|Gisman|1949|s=29}}. |
||
Gwarectwa tzw. starego prawa dzieliły się na 128 kuksów, co wynikało z podziału [[pole górnicze|pola górniczego]], zaś gwarectwa tzw. nowego prawa dzieliły się na |
Gwarectwa tzw. starego prawa (według [[landrecht pruski|landrechtu pruskiego]] z 1794 roku{{odn|Müller|1963|s=941}}) dzieliły się na 128 kuksów, co wynikało z podziału [[pole górnicze|pola górniczego]], zaś gwarectwa tzw. nowego prawa (''Das Allgemeine Berggesetz für die Preußischen Staaten'', uchwalone 24 czerwca 1865 roku{{odn|Müller|1963|s=942}}) dzieliły się na 100, 1000{{odn|Gisman|1949|s=72}} lub na wielokrotności tysiąca, lecz nie więcej niż 10 000{{odn|Müller|1963|s=942}}. |
||
Przykładowy podział kuksów na Śląsku według starego prawa wyglądał następująco: |
Przykładowy podział kuksów na Śląsku według starego prawa wyglądał następująco: |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
* pozostałe kuksy były dzielone pomiędzy gwarków{{odn|Tarabuła|2012|s=19–20}} |
* pozostałe kuksy były dzielone pomiędzy gwarków{{odn|Tarabuła|2012|s=19–20}} |
||
Cechą charakterystyczną udziałów w postaci kuksów jest brak ustalonej [[cena nominalna akcji|wartości nominalnej]], jak w przypadku [[akcja (finanse)|akcji]]{{odn|Müller|1963|s=941}}. |
|||
W II połowie XX wieku udziały w postaci kuksów były oficjalnie notowane na giełdzie papierów wartościowych w Düsseldorfie (niem. Börse Düsseldorf){{odn|Müller|1963|s=942}}. |
|||
{{Przypisy|2}} |
{{Przypisy|2}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj książkę | tytuł = Bank-Lexikon: Handwörterbuch für d. Bank- u. Sparkassenwesen | wydawca = Springer Fachmedien Wiesbaden | data = 1963 | isbn = 9783663137986 | inni = Gerhard Müller (bearb.), Josef Löffelholz | tom = I | doi = 10.1007/978-3-663-13798-6 | odn = {{odn/id|Müller|1963}}}} |
|||
⚫ | |||
* {{Cytuj książkę | tytuł = Historia Wyższego Urzędu Górniczego na tle dziejów nadzoru górniczego na ziemiach polskich | wydawca = Wyższy Urząd Górniczy | miejsce = Katowice | data = 2012 | isbn = 9788392067337 | inni = Marek Tarabuła (opr.) | url = http://www.wug.gov.pl/download/3722.pdf | odn = {{odn/id|Tarabuła|2012}}}} |
* {{Cytuj książkę | tytuł = Historia Wyższego Urzędu Górniczego na tle dziejów nadzoru górniczego na ziemiach polskich | wydawca = Wyższy Urząd Górniczy | miejsce = Katowice | data = 2012 | isbn = 9788392067337 | inni = Marek Tarabuła (opr.) | url = http://www.wug.gov.pl/download/3722.pdf | odn = {{odn/id|Tarabuła|2012}}}} |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Papiery wartościowe]] |
[[Kategoria:Papiery wartościowe]] |
Wersja z 21:17, 23 gru 2017
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Kux_Gew_Morgenstern_Avers.jpg/220px-Kux_Gew_Morgenstern_Avers.jpg)
Kuks (niem. Kux) – pojęcie z zakresu prawa górniczego, oznaczające udział[1] gwarka, który stanowił Szablon:Uł części nadania górniczego[2]; połowa kuksa to grenis[3].
Gwarkowie, którzy dysponowali swoimi kuksami, byli zrzeszeni w bractwach górniczych zwanych również gwarectwami[4]. W Polsce takie stowarzyszenia powstawały od 1363 roku[4].
Gwarectwa tzw. starego prawa (według landrechtu pruskiego z 1794 roku[5]) dzieliły się na 128 kuksów, co wynikało z podziału pola górniczego, zaś gwarectwa tzw. nowego prawa (Das Allgemeine Berggesetz für die Preußischen Staaten, uchwalone 24 czerwca 1865 roku[6]) dzieliły się na 100, 1000[7] lub na wielokrotności tysiąca, lecz nie więcej niż 10 000[6].
Przykładowy podział kuksów na Śląsku według starego prawa wyglądał następująco:
- 2 kuksy przypadały właścicielowi gruntu, na którym prowadzono eksploatację (tylko w przypadku osiągniętego zysku)
- 2 kuksy przeznaczano na utrzymanie szkół i kościołów
- 2 kuksy przypadały kasie Spółce Brackiej
- pozostałe kuksy były dzielone pomiędzy gwarków[8]
Cechą charakterystyczną udziałów w postaci kuksów jest brak ustalonej wartości nominalnej, jak w przypadku akcji[5].
W II połowie XX wieku udziały w postaci kuksów były oficjalnie notowane na giełdzie papierów wartościowych w Düsseldorfie (niem. Börse Düsseldorf)[6].
- ↑ Tarabuła 2012 ↓, s. 19.
- ↑ Gisman 1949 ↓, s. 123.
- ↑ Gisman 1949 ↓, s. 85.
- ↑ a b Gisman 1949 ↓, s. 29.
- ↑ a b Müller 1963 ↓, s. 941.
- ↑ a b c Müller 1963 ↓, s. 942.
- ↑ Gisman 1949 ↓, s. 72.
- ↑ Tarabuła 2012 ↓, s. 19–20.
Bibliografia
- Bank-Lexikon: Handwörterbuch für d. Bank- u. Sparkassenwesen. Gerhard Müller (bearb.), Josef Löffelholz. T. I. Springer Fachmedien Wiesbaden, 1963. DOI: 10.1007/978-3-663-13798-6. ISBN 978-3-663-13798-6.
- Stanisław Gisman: Słownik górniczy. Katowice: Instytut Węglowy, 1949.
- Historia Wyższego Urzędu Górniczego na tle dziejów nadzoru górniczego na ziemiach polskich. Marek Tarabuła (opr.). Katowice: Wyższy Urząd Górniczy, 2012. ISBN 978-83-920673-3-7.