Przejdź do zawartości

Demokracja proceduralna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nowa strona - definicja, pierwsze informacje
 
rozwinięcie treści, dodanie źródeł
Linia 4: Linia 4:


W demokracji proceduralnej wynik wyborów nie jest w pełni zależny od głosów wyborców. Przykładem tego mogą być wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych, gdzie ostateczny ich wynik nie jest dokładnym odzwierciedleniem wszystkich oddanych głosów w wyborach powszechnych (funkcjonuje tam system elektorski, w którym dopuszcza się wygraną kandydata, który otrzymał mniejszy odsetek głosów w wyborach powszechnych niż jego konkurent).
W demokracji proceduralnej wynik wyborów nie jest w pełni zależny od głosów wyborców. Przykładem tego mogą być wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych, gdzie ostateczny ich wynik nie jest dokładnym odzwierciedleniem wszystkich oddanych głosów w wyborach powszechnych (funkcjonuje tam system elektorski, w którym dopuszcza się wygraną kandydata, który otrzymał mniejszy odsetek głosów w wyborach powszechnych niż jego konkurent).

Ta forma demokracji stoi w sprzeczności z ideą [[Demokracja bezpośrednia|demokracji bezpośredniej]], jest jednak częścią nurtu [[Teoria elit|teorii elit]], której myśliciele ([[Vilfredo Pareto]], [[Gaetano Mosca]], [[Robert Michels]]) twierdzili, że demokracja w klasycznej formie jest ideą [[Utopia|utopijną]], gdyż społeczeństwo działające na jej zasadach dążyłoby do [[Dominacja społeczna|dominacji]] większości nad mniejszością, co wykluczają wartości demokratyczne (np. zasada [[Pluralizm (socjologia)|pluralizmu]]). Pareto, Mosca i Michels, w obliczu wielkich [[Ruch społeczny|ruchów społecznych]] z przełomu XIX i XX wieku, dążyli do ukazania, że egalitarne dążenia tych ruchów były, według ich teorii, iluzoryczne, a nierówności w społeczeństwie – zwłaszcza nierówność polityczna – nieuniknione, ponieważ nie zawsze będzie mniejszość rządząca i większość, która będzie rządziła<ref>{{Cytuj |autor = Luis Felipe Miguel |tytuł = Tamed democracy: anti-democratic foundations of contemporary democratic thought |czasopismo = Dados |data = 00/2002 |data dostępu = 2018-07-20 |issn = 0011-5258 |wolumin = 45 |numer = 3 |s = 483–511 |doi = 10.1590/S0011-52582002000300006 |url = http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_abstract&pid=S0011-52582002000300006&lng=en&nrm=iso&tlng=pt}}</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 14:56, 20 lip 2018

Demokracja proceduralna – forma demokracji, w której obywatele mają mniejszy wpływ na władzę niż w tradycyjnych demokracjach liberalnych[1]. Stanowi ona przeciwieństwo demokracji substancjalnej, czyli takiej, w której ogół obywateli ma de facto realny wpływ na życie polityczne państwa.

W demokracji proceduralnej wynik wyborów nie jest w pełni zależny od głosów wyborców. Przykładem tego mogą być wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych, gdzie ostateczny ich wynik nie jest dokładnym odzwierciedleniem wszystkich oddanych głosów w wyborach powszechnych (funkcjonuje tam system elektorski, w którym dopuszcza się wygraną kandydata, który otrzymał mniejszy odsetek głosów w wyborach powszechnych niż jego konkurent).

Ta forma demokracji stoi w sprzeczności z ideą demokracji bezpośredniej, jest jednak częścią nurtu teorii elit, której myśliciele (Vilfredo Pareto, Gaetano Mosca, Robert Michels) twierdzili, że demokracja w klasycznej formie jest ideą utopijną, gdyż społeczeństwo działające na jej zasadach dążyłoby do dominacji większości nad mniejszością, co wykluczają wartości demokratyczne (np. zasada pluralizmu). Pareto, Mosca i Michels, w obliczu wielkich ruchów społecznych z przełomu XIX i XX wieku, dążyli do ukazania, że egalitarne dążenia tych ruchów były, według ich teorii, iluzoryczne, a nierówności w społeczeństwie – zwłaszcza nierówność polityczna – nieuniknione, ponieważ nie zawsze będzie mniejszość rządząca i większość, która będzie rządziła[2].

Przypisy

  1. What is the similarity and difference between substantive and procedural democracy? - Quora [online], www.quora.com [dostęp 2018-07-20] (ang.).
  2. Luis Felipe Miguel, Tamed democracy: anti-democratic foundations of contemporary democratic thought, „Dados”, 45 (3), 2002, s. 483–511, DOI10.1590/S0011-52582002000300006, ISSN 0011-5258 [dostęp 2018-07-20].

Bibliografia