Przejdź do zawartości

Niedobór antagonisty receptora IL-1: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
następna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
nowy drobny
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
(Brak różnic)

Wersja z 18:44, 30 sie 2020

Niedobór antagonisty receptora IL-1 (ang. Deficiency of the interleukin-1–receptor antagonist, DIRA) – genetycznie uwarunkowany, bardzo rzadki zespół autozapalny, spowodowany mutacjami genu IL1RN, kodującego białko antagonisty receptora IL-1[1]. U homozygot rozwijają się objawy chorobowe, heterozygoty są bezobjawowe, a dziedziczenie jest autosomalne recesywne. Zaburzenie równowagi sygnalizacji szlaku IL-1 prowadzi do niekontrolowanej, uogólnionej reakcji zapalnej[2].

DIRA może mieć ciężki, zagrażający życiu przebieg[3]. Objawy DIRA obejmują przede wszystkim skórę i kości, a charakteryzuje się występowaniem m.in. następujących objawów:

  • ropowica skóry, ropnie skóry
  • obrzęki i bóle stawów i kości
  • osteomyelits, periostitis
  • hepatomegalia, splenomegalia
  • złączenie kręgów szyjnych
  • śródmiąższowe uszkodzenie płuc
  • niewydolność oddechowa
  • zapalenie jamy ustnej, afty
  • zapalenie naczyń

Historia

Niedobór antagonisty receptora IL-1 został po raz pierwszy opisany w 2009 roku[4].

Leczenie

W leczeniu stosuje się antagonistów IL-1:

Przypisy

  1. ↑ Osteomyelitis, sterile multifocal, with periostitis and pustulosis - Conditions - GTR - NCBI [online], www.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2020-08-30].
  2. ↑ Jennifer Palomo i inni, The interleukin (IL)-1 cytokine family – Balance between agonists and antagonists in inflammatory diseases, „Cytokine”, 76 (1), 2015, s. 25–37, DOI: 10.1016/j.cyto.2015.06.017 [dostęp 2020-08-30] (ang.).
  3. ↑ S. Savic, P. Wood, Does this patient have periodic fever syndrome?, „Clinical Medicine (London, England)”, 11 (4), 2011, s. 396–401, DOI: 10.7861/clinmedicine.11-4-396, ISSN 1470-2118, PMID: 21853843, PMCID: PMC5873756 [dostęp 2020-08-30].
  4. ↑ Ivona Aksentijevich i inni, An autoinflammatory disease with deficiency of the interleukin-1-receptor antagonist, „The New England Journal of Medicine”, 360 (23), 2009, s. 2426–2437, DOI: 10.1056/NEJMoa0807865, ISSN 1533-4406, PMID: 19494218, PMCID: PMC2876877 [dostęp 2020-08-30].
  5. ↑ Charlotte Schnellbacher i inni, Deficiency of Interleukin-1 Receptor Antagonist Responsive to Anakinra, „Pediatric Dermatology”, 30 (6), 2013, s. 758–760, DOI: 10.1111/j.1525-1470.2012.01725.x, PMID: 22471702, PMCID: PMC3548019 [dostęp 2020-08-30] (ang.).
  6. ↑ Ezgi Ulusoy i inni, Interleukin-1 receptor antagonist deficiency with a novel mutation; late onset and successful treatment with canakinumab: a case report, „Journal of Medical Case Reports”, 9 (1), 2015, s. 145, DOI: 10.1186/s13256-015-0618-4, ISSN 1752-1947, PMID: 26100510, PMCID: PMC4495801 [dostęp 2020-08-30] (ang.).
  7. ↑ Megha Garg i inni, Rilonacept maintains long-term inflammatory remission in patients with deficiency of the IL-1 receptor antagonist, „JCI Insight”, 2 (16), 2017, e94838, DOI: 10.1172/jci.insight.94838, ISSN 2379-3708, PMID: 28814674, PMCID: PMC5621891 [dostęp 2020-08-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Niedobór_antagonisty_receptora_IL-1&oldid=60738465”