Wersja z 21:04, 30 lis 2020

Kofaktor heparyny II

Kofaktor heparyny II, inhibitor czynnika IIa (HC-II) jest specyficznym inhibitorem generowania trombiny^[1]. Zaliczany jest do osoczowych czynników krzepnięcia krwi.

Genetyka

Kofaktor heparyny II kodowany jest przez gen SERPIND1, znajdujący się na chromosomie 22. Gen zawiera pięć eksonów i cztery introny^[2]. Kofaktor ten ma homologię z antytrombiną i innymi członkami nadrodziny alfa 1-antytrypsyn. Mutacje w tym genie są związane z niedoborem kofaktora heparyny II.

Jako inhibitor proteinazy serynowej hamuje trombinę w obecności siarczanu dermatanu i heparyny^[3].

Rola w patologii

Niedobór kofaktora heparyny II może prowadzić do zwiększonego wytwarzania trombiny i stanu nadkrzepliwości. Inhibitory generowania trombiny wykorzystywane są w terapii przeciwzakrzepowej. Inhibitory pochodzenia naturalnego (heparyna, hirudyna) były stosowane od wielu lat. Obecnie stosowane są syntetyczne, niskocząsteczkowe inhibitory naśladujące strukturę tripeptydu D-Phe-Pro-Arg, czyli sekwencję, w której dochodzi do proteolizy łańcucha Aα fibrynogenu^[4].

Poza HC-II, do inhibitorów generowania trombiny zalicza się także:

- inhibitor zewnątrzpochodnego szlaku krzepnięcia (TFPI), który hamuje wytwarzanie trombiny na szlaku zależnym od czynnika tkankowego^[5],

- aktywne białko C (APC), które przez częściową proteolizę powoduje rozpad kompleksów tenazy i protrombinazy^[6],

- antytrombina III (ATIII), która neutralizuje aktywne czynniki krzepnięcia: XIa, IXa, VIIa, Xa i samą trombinę^[7].

Przypisy

↑ Robert N.R.N. Pike Robert N.R.N. i inni, Control of the coagulation system by serpins: Getting by with a little help from glycosaminoglycans, „FEBS Journal”, 272 (19), 2005, s. 4842–4851, DOI: 10.1111/j.1742-4658.2005.04880.x [dostęp 2020-11-30] (ang.).
↑ GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000099937 – Ensembl.
↑ Serpin peptidase inhibitor, clade G (C1 inhibitor), member 1 (SERPING1); rs2511989, „Science-Business eXchange”, 1 (37), 2008, s. 907–907, DOI: 10.1038/scibx.2008.907, ISSN 1945-3477 [dostęp 2020-11-30] .
↑ A.A. Schwienhorst A.A., Direct thrombin inhibitors – a survey of recent developments, „Cellular and Molecular Life Sciences”, 63 (23), 2006, s. 2773–2791, DOI: 10.1007/s00018-006-6219-z, ISSN 1420-682X [dostęp 2020-11-30] (ang.).
↑ James T.B.J.T.B. Crawley James T.B.J.T.B., David A.D.A. Lane David A.D.A., The haemostatic role of tissue factor pathway inhibitor, 28 (2), s. 233–242,, „„Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology”, 2008, DOI: 10.1161/ATVBAHA.107.141606, PMID: 17951326. .
↑ C.T.C.T. Esmon C.T.C.T., Regulation of blood coagulation, 1477 (1-2), s. 349–360, „Biochimica Et Biophysica Acta”, 2000, DOI: 10.1016/s0167-4838(99)00266-6, PMID: 10708869 .
↑ Noelene SN.S. Quinsey Noelene SN.S. i inni, Antithrombin: in control of coagulation, „The International Journal of Biochemistry & Cell Biology”, 36 (3), 2004, s. 386–389, DOI: 10.1016/S1357-2725(03)00244-9 [dostęp 2020-11-30] (ang.).

[1] Robert N.R.N. Pike Robert N.R.N. i inni, Control of the coagulation system by serpins: Getting by with a little help from glycosaminoglycans, „FEBS Journal”, 272 (19), 2005, s. 4842–4851, DOI: 10.1111/j.1742-4658.2005.04880.x [dostęp 2020-11-30] (ang.).

[2] GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000099937 – Ensembl.

[3] Serpin peptidase inhibitor, clade G (C1 inhibitor), member 1 (SERPING1); rs2511989, „Science-Business eXchange”, 1 (37), 2008, s. 907–907, DOI: 10.1038/scibx.2008.907, ISSN 1945-3477 [dostęp 2020-11-30] .

[4] A.A. Schwienhorst A.A., Direct thrombin inhibitors – a survey of recent developments, „Cellular and Molecular Life Sciences”, 63 (23), 2006, s. 2773–2791, DOI: 10.1007/s00018-006-6219-z, ISSN 1420-682X [dostęp 2020-11-30] (ang.).

[5] James T.B.J.T.B. Crawley James T.B.J.T.B., David A.D.A. Lane David A.D.A., The haemostatic role of tissue factor pathway inhibitor, 28 (2), s. 233–242,, „„Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology”, 2008, DOI: 10.1161/ATVBAHA.107.141606, PMID: 17951326. .

[6] C.T.C.T. Esmon C.T.C.T., Regulation of blood coagulation, 1477 (1-2), s. 349–360, „Biochimica Et Biophysica Acta”, 2000, DOI: 10.1016/s0167-4838(99)00266-6, PMID: 10708869 .

[7] Noelene SN.S. Quinsey Noelene SN.S. i inni, Antithrombin: in control of coagulation, „The International Journal of Biochemistry & Cell Biology”, 36 (3), 2004, s. 386–389, DOI: 10.1016/S1357-2725(03)00244-9 [dostęp 2020-11-30] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 = Kofaktor heparyny II =
-'''Kofaktor heparyny II, inhibitor czynnika IIa (HC-II)''' jest specyficznym inhibitorem generowania trombiny. [16] Zaliczany jest do osoczowych czynników krzepnięcia krwi.
+'''Kofaktor heparyny II, inhibitor czynnika IIa (HC-II)''' jest specyficznym inhibitorem generowania trombiny<ref>{{Cytuj |autor = Robert N. Pike, Ashley M. Buckle, Bernard F. Le Bonniec, Frank C. Church |tytuł = Control of the coagulation system by serpins: Getting by with a little help from glycosaminoglycans |czasopismo = FEBS Journal |data = 2005-09-01 |data dostępu = 2020-11-30 |wolumin = 272 |numer = 19 |s = 4842–4851 |doi = 10.1111/j.1742-4658.2005.04880.x |url = http://doi.wiley.com/10.1111/j.1742-4658.2005.04880.x |język = en}}</ref>. Zaliczany jest do osoczowych czynników krzepnięcia krwi.
 == Genetyka ==
-Kofaktor heparyny II kodowany jest przez gen SERPIND1, znajdujący się na chromosomie 22.[4]  Gen zawiera pięć eksonów i cztery introny. Kofaktor ten ma homologię z antytrombiną i innymi członkami nadrodziny alfa 1-antytrypsyn. Mutacje w tym genie są związane z niedoborem kofaktora heparyny II.
+Kofaktor heparyny II kodowany jest przez gen SERPIND1, znajdujący się na chromosomie 22. Gen zawiera pięć eksonów i cztery introny<ref>{{Cytuj |autor =  |tytuł = GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000099937 – Ensembl. |data = }}</ref>. Kofaktor ten ma homologię z antytrombiną i innymi członkami nadrodziny alfa 1-antytrypsyn. Mutacje w tym genie są związane z niedoborem kofaktora heparyny II.
-Jako  inhibitor proteinazy serynowej hamuje trombinę w obecności siarczanu dermatanu i heparyny.
+Jako  inhibitor proteinazy serynowej hamuje trombinę w obecności siarczanu dermatanu i heparyny<ref>{{Cytuj |tytuł = Serpin peptidase inhibitor, clade G (C1 inhibitor), member 1 (SERPING1); rs2511989 |czasopismo = Science-Business eXchange |data = 2008-10 |data dostępu = 2020-11-30 |issn = 1945-3477 |wolumin = 1 |numer = 37 |s = 907–907 |doi = 10.1038/scibx.2008.907 |url = http://dx.doi.org/10.1038/scibx.2008.907}}</ref>.
 == Rola w patologii ==
-Niedobór kofaktora heparyny II może prowadzić do zwiększonego wytwarzania trombiny i stanu nadkrzepliwości. [5] Inhibitory generowania trombiny wykorzystywane są w terapii przeciwzakrzepowej.Inhibitory pochodzenia naturalnego (heparyna, hirudyna) były stosowane od wielu lat.  Obecnie stosowane są syntetyczne, niskocząsteczkowe inhibitory naśladujące strukturę tripeptydu D-Phe-Pro-Arg, czyli sekwencję, w której dochodzi do proteolizy łańcucha Aα fibrynogenu. [17]
+Niedobór kofaktora heparyny II może prowadzić do zwiększonego wytwarzania trombiny i stanu nadkrzepliwości. Inhibitory generowania trombiny wykorzystywane są w terapii przeciwzakrzepowej. Inhibitory pochodzenia naturalnego (heparyna, hirudyna) były stosowane od wielu lat.  Obecnie stosowane są syntetyczne, niskocząsteczkowe inhibitory naśladujące strukturę tripeptydu D-Phe-Pro-Arg, czyli sekwencję, w której dochodzi do proteolizy łańcucha Aα fibrynogenu<ref>{{Cytuj |autor = A. Schwienhorst |tytuł = Direct thrombin inhibitors – a survey of recent developments |czasopismo = Cellular and Molecular Life Sciences |data = 2006-12 |data dostępu = 2020-11-30 |issn = 1420-682X |wolumin = 63 |numer = 23 |s = 2773–2791 |doi = 10.1007/s00018-006-6219-z |url = http://link.springer.com/10.1007/s00018-006-6219-z |język = en}}</ref>.
 Poza HC-II, do inhibitorów generowania trombiny zalicza się także:
--  inhibitor zewnątrzpochodnego szlaku krzepnięcia (TFPI), który hamuje wytwarzanie trombiny na szlaku zależnym od czynnika tkankowego,
+-  inhibitor zewnątrzpochodnego szlaku krzepnięcia (TFPI), który hamuje wytwarzanie trombiny na szlaku zależnym od czynnika tkankowego<ref>{{Cytuj |autor = James T.B. Crawley, David A. Lane |tytuł = The haemostatic role of tissue factor pathway inhibitor, 28 (2), s. 233–242, |czasopismo = „Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology |data = 2008 |doi = 10.1161/ATVBAHA.107.141606 |pmid = 17951326.}}</ref>,
--  aktywne białko C (APC), które przez częściową  proteolizę powoduje rozpad kompleksów tenazy i protrombinazy, [14]
+-  aktywne białko C (APC), które przez częściową  proteolizę powoduje rozpad kompleksów tenazy i protrombinazy<ref>{{Cytuj |autor = C.T. Esmon |tytuł = Regulation of blood coagulation, 1477 (1-2), s. 349–360 |czasopismo = Biochimica Et Biophysica Acta |data = 2000 |doi = 10.1016/s0167-4838(99)00266-6 |pmid = 10708869}}</ref>,
--  antytrombina III (ATIII), która  neutralizuje aktywne czynniki krzepnięcia: XIa, IXa, VIIa, Xa i samą trombinę.  [15]
+-  antytrombina III (ATIII), która  neutralizuje aktywne czynniki krzepnięcia: XIa, IXa, VIIa, Xa i samą trombinę<ref>{{Cytuj |autor = Noelene S Quinsey, Ainslie L Greedy, Stephen P Bottomley, James C Whisstock, Robert N Pike |tytuł = Antithrombin: in control of coagulation |czasopismo = The International Journal of Biochemistry & Cell Biology |data = 2004-03 |data dostępu = 2020-11-30 |wolumin = 36 |numer = 3 |s = 386–389 |doi = 10.1016/S1357-2725(03)00244-9 |url = https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1357272503002449 |język = en}}</ref>.
 == Przypisy ==