Łysinka (narzędzia)
Wygląd
Łysinka[1], łysinka prowadząca – pomocnicza powierzchnia przyłożenia narzędzia skrawającego, np. wiertła. W tradycyjnym wiertle i frezie palcowym łysinka jest wąskim paskiem na powierzchni bocznej (walcowej) wiertła w bezpośrednim sąsiedztwie pomocniczej krawędzi skrawającej. Przeciwległe łysinki nadają wiertłu średnicę, produkuje się wiertła zbieżne w kierunku chwytu w celu zmniejszenia tarcia między łysinką a wierconym otworem[2].
Łysinka stabilizuje wiertło w otworze.
Wiertła do precyzyjnego wiercenia mają szlifowaną i utwardzaną łysinkę. Są produkowane wiertła o dwóch a nawet trzech łysinkach na każdym zwoju. W wiertłach krętych do drewna, cała powierzchnia boczna może być łysinką.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Jaworski , Rafał Kluz , Tomasz Trzepieciński , Wpływ parametrów obróbki na miejsce powstawania zużycia i intensywność procesu zużywania wierteł, „Tribologia”, 2014 (3), marzec 2014, s. 82, 84 [dostęp 2023-04-10] .
- ↑ Wiesław Olszak , Obróbka skrawaniem, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2008, s. 229, ISBN 978-83-204-3389-0 .