Ścibor z Koszyc i Konarów
 Herb Ostoja | |
| Data śmierci |
po 1450 |
|---|---|
| Ojciec | |
| Żona |
Regina z Bieździedzy i Brzezin |
| Dzieci |
Mikołaj z Konar, Jan z Konar, Dobiesław Rokosz z Brzezin i Koszyc Małych |
| Rodzeństwo |
Jan Rokosz, Dobiesław (Dobek) |
Ścibor z Koszyc i Konarów herbu Ostoja (zm. po 1450 r.) – dziedzic Konarów i Koszyc Wielkich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ścibor był synem Dobiesława z Konarów w pow. ksiąskim i Koszyc Wielkich w pow. pilzneńskim, stolnika krakowskiego. Jego matką była nieznana z imienia córka Paszki Niedźwiedzia z Bogumiłowic. Miał braci – Jana Rokosza (zm. ok. 1464) i Dobiesława (zm. 1431) oraz siostrę przyrodnią - Katarzynę, zakonnicę w klasztorze Św. Andrzeja w Krakowie. Po śmierci ojca w 1409 roku odziedziczył dobra w Koszycach Wielkich i w Konarach. Ożenił się ok. 1435 roku z Reginą, córką Helwiga z Bieździedzy i Brzezin herbu Grzymała. Być może po śmierci Helwiga (ok. 1447) Brzeziny (lub ich część) stały się własnością Ścibora. Wiadomo, że jego potomkowie dziedziczyli w Brzezinach. Ze związku z Reginą miał synów: Mikołaja z Konar, Jana z Konar i Dobiesława Rokosza z Brzezin i Koszyc Małych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Koszyce Wielkie
- Dobiesław z Konarów i Koszyc
- Jan Rokosz z Koszyc
- Dobiesław Rokosz z Brzezin i Koszyc Małych
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- F. Sikora, Rokosz, h. Ostoja Jan, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1988-1989 r.
- Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. man.poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]..
- T. Kruszewski, Dziedzice Konarów herbów Ostoja i Szreniawa. Analiza historycznoprawna, [w:] „Z Dziejów Prawa” 2019, t. 12 (20), s. 87—107.
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii, t. XV (XXVI).
- Brzeziny - 500 lat Kościoła św. Mikołaja 1501-2001 (red.) prof. W. Tabasz.