AN-M59

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U.S. Bomb, 1,000-lb, Semi-Armor Piercing (SAP), AN-M59
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Przeznaczenie

bomba burząca

Dane techniczne
Długość

176 cm (M59)
179 cm (M59A1)

Średnica

38,4 cm

Rozpiętość

52,6 cm

Masa

451 kg (M59)
469 kg (M59A1)

Masa mat. wybuchowego

145 kg (M59)
141[1] lub 132[2] kg (M59A1)

Rodzaj mat. wybuchowego

amatol (M59) lub picratol (M59A1)

AN-M59 – amerykańska bomba burząca wagomiaru 500 funtów. Była stosowana podczas II wojny światowej przez lotnictwo US Navy i USAAC.

Korpus bomby AN-M59 był grubszy niż korpus bomby burzącej AN-M65. Dzięki temu AN-M59 mogła być używana do zwalczania lekkich fortyfikacji i słabo opancerzonych okrętów. Bomba była uzbrojona zapalnikiem tylnym AN-M102A2.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. James Madison University – Center for International Stabilization and Recovery [online], maic.jmu.edu [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  2. Ilustrowany Leksykon Lotniczy

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ilustrowany Leksykon Lotniczy, Uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0958-5.
  • ORDATA. [dostęp 2007-11-09]. (ang.).
  • ORDATA. [dostęp 2007-11-09]. (ang.).