Abjurata
Abjurata – publiczne zaprzeczenie, wyrzeczenie się pod przysięgą. Termin ten stosowano w prawie staropolskim m.in. w odniesieniu do wyparcia się herezji albo oficjalnego zrzeczenia się własności. Ponadto mianem abjuraty określano, także niedopuszczenie świadka do złożenia przysięgi.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Encyklopedia Polski. T. I. Kraków: Wydawnictwo Ryszard Kluszyński, 2004, s. 12. ISBN 83-89550-17-2.