Abstrakt (traktura organowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Abstrakt – część mechanicznej traktury organowej – cięgno drewniane, rzadziej metalowe, przenoszące ruch klawisza ze stołu gry (za pośrednictwem kątownic i wałków skrętnych) do klap – rodzajów zaworów pneumatycznych otwierających dopływ sprężonego powietrza do piszczałki organowej[1]. W przypadku głosów o dużej menzurze (np. piszczałki 32-stopowe) abstrakty często przybierają formę grubych listewek o średnicy kilku centymetrów. Deformacjom i odwarstwianiu cienkich abstraktów drewnianych zapobiega częściowy oplot końcówki wykonany z metalu lub ze sznurka, prowadnica w formie grzebienia (zapobiegająca skręceniom), a przede wszystkim odpowiednio długie sezonowanie drewna, z którego organmistrz wykonuje ową część. Dodatkowym czynnikiem stabilizującym ów element jest lekkie obciążenie i wywołane tym napięcie cięgien, które wywołuje reszta traktury.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Jacek Radziewicz-Winnicki, "ARCHITEKTURA ORGANÓW W POLSCE GENEZA I EWOLUCJA FORMY", Architektura - zeszyt 5. rok 1986, str. 14-15.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Abstrakt w organach, Fundacja Dobrej Muzyki [online], 14 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-09] (pol.).