Adolf Zalberg-Piotrowski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
rewolucjonista, dyplomata |
Adolf Zalberg-Piotrowski (Szwarcman), ur. 1887 w Warszawie, zm. 17 września 1937) – polski socjaldemokrata i komunista, członek pierwszego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, dyplomata ZSRR.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Marka Zalberga, drobnego kupca. Od 1904 członek SDKPiL, od 16 grudnia 1918 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, członek jej pierwszego Komitetu Centralnego. W okresie grudzień 1918-luty 1919 redaktor pisma KPRP w Łodzi Komuna[1]. W 1920 internowany, następnie aresztowany i skazany na pięć lat więzienia. W 1921 przekazany przez władze polskie wraz z rodziną do Rosji Sowieckiej w ramach wymiany więźniów politycznych.
Przyjęty do RKP(b), 1921-1923 był sekretarzem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR, a 1923-1924 sekretarzem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR, od 10 grudnia 1924 do 31 stycznia 1930 ambasador ZSRR w Estonii. Od 31 stycznia do 21 grudnia 1930 ambasador ZSRR na Litwie, od 21 grudnia 1930 do 1 kwietnia 1933 ambasador ZSRR w Persji, od 1 kwietnia 1933 do 10 listopada 1934 ambasador ZSRR w Austrii. Jednocześnie od 2 kwietnia do 10 listopada 1934 ambasador ZSRR na Węgrzech, 1934-1937 pełnomocnik Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR w Ukraińskiej SRR.
W okresie "wielkiej czystki" 24 lipca 1937 aresztowany przez NKWD, następnie rozstrzelany.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maria Meglicka, Terenowa prasa Komunistycznej Partii Robotniczej Polski w pierwszym okresie jej działalności (XII.1918—VII.1919), Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego 6/1, 1967 s. 75. wersja elektroniczna
Bibliografia, linki[edytuj | edytuj kod]
- Zeszyty Historyczne nr 74, Paris 1985, wyd. Instytut Literacki s. 226
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)