Alegoria Zazdrości i Niewdzięczności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Alegoria Zazdrości i Niewdzięczności – rysunek wykonany przez Leonarda da Vinci. Znajduje się w Christ Church College w Oksfordzie[1].

Rysunek jest owocem epidemii dżumy, której Leonardo był świadkiem w czasie pobytu w Mediolanie. Wówczas nasuwały mu się na myśl różne refleksje, których efektem były liczne alegorie[1].

Leonardo ukazał Zazdrość i Niewdzięczność jako dwie kobiety, które jadą na ogromnej ropusze. Podąża za nimi Śmierć. Zazdrość wypuszcza strzałę. Na grocie strzały jest nabity język ludzki. Zazdrość jest przedstawiona jako stara kobieta z obwisłymi piersiami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nicholl 2006 ↓, s. 222.
  2. Nicholl 2006 ↓, s. 225.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.