Aleksandra Siemieniuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandra Siemieniuk
Instrumenty

gitara dobro, gitara akustyczna, gitara elektryczna

Zawód

muzyk, gitarzystka, socjolog kultury

Powiązania

Wieża Bajzel, Pani Mono, Magda Piskorczyk, Bob Brozman, Woody Mann, Roman Puchowski, Blue Sounds, Proud Mary

Strona internetowa

Aleksandra Siemieniuk – gitarzystka, gra na gitarze rezofonicznej, akustycznej i elektrycznej. W swojej grze wykorzystuje techniki fingerpicking i slide. Jest także autorką tekstów poświęconych afroamerykańskim stylom muzycznym.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała w 2001 w duecie Proud Mary założonym wspólnie z gitarzystką i wokalistką Karoliną Koriat. W ciągu trzech lat istnienia zespół wystąpił na większości polskich i kilku zagranicznych festiwalach bluesowych, gdzie wyróżniano go za wierność tradycji, wykonawstwo i oryginalność artystyczną[1].

W 2002 duet otrzymał stypendium umożliwiające uczestnictwo w International Guitar Seminars – warsztatach gitary akustycznej i gitary slide w Nowym Jorku, podczas których Aleksandra uczyła się z pierwszej ręki od Boba Brozmana, Woody Manna oraz Johna Cephasa[1].

W latach 2004-2005 współtworzyła trio Blue Sounds, z którym nagrała album Tak naprawdę to wszystko z miłości. Płyta doczekała się reedycji w Japonii pod angielskim tytułem To Be Honest It’s All Because of Love nakładem wytwórni BSMF Records[2].

Muzyczne fascynacje skłoniły ją do napisania pracy magisterskiej z socjologii poświęconej ewolucji, znaczeniu i wykorzystaniu dźwięku w czarnej muzyce. Jej obszerne fragmenty zostały opublikowane w kwartalniku Muzyka Instytutu Sztuki PAN.

W latach 2005-2016 była gitarzystką w zespole Magdy Piskorczyk, z którą koncertowała w kraju i za granicą oraz brała udział w nagraniu jej czterech płyt. Trzy wydawnictwa (Magda Live, Afro Groove, Mahalia) otrzymały nominację do nagrody Fryderyk (2009, 2012) w kategorii Album Roku – Blues.

Autorka instrumentalnego mini-albumu World Looks Bad (2011). W 2016 wraz z producentem o pseudonimie Monomotiv wydała album Koldfusion – funkowo trip-hopową mieszankę, gdzie gra na gitarach elektrycznej, akustycznej, dobro i barytonowej.

Występowała m.in. z Bobem Brozmanem, a jako gitarzystka w zespole Magdy Piskorczyk z Wojciechem Karolakiem, amerykańskim harmonijkarzem i wokalistą Billy Gibsonem oraz szwedzkim wokalistą i gitarzystą Slidin' Slimem.

Prowadziła portal o polskich gitarzystkach Gitarzystki.pl. Współpracowała z Magazynem Gitarzysta, dla którego w 2016 przeprowadziła serię wywiadów z polskimi gitarzystkami.

Od 2016 gra w zespole Wieża Bajzel.

Festiwale[edytuj | edytuj kod]

Aleksandra Siemieniuk (głównie jako gitarzystka Magdy Piskorczyk) była gościem wielu międzynarodowych festiwali, m.in.:

  • Rawa Blues Festival, Duża Scena, Katowice (2001, 2002, 2005)
  • Dobrofest, Trnava, Słowacja (2002, 2004, 2005)
  • Blues v lese, Praga, Czechy (2003)
  • International Women Weekend, Praga, Czechy (2004)
  • Bliuzo Naktys Festival, Varniai, Litwa (2004)
  • Resonator Guitar Festival, Sulingen, Niemcy (2005, 2006)
  • International Blues Challenge, Memphis, USA (2006)
  • Bluezzfest, Burgas, Bułgaria (2006)
  • Blues sur Seine, Rosny sur Seine, Francja (2006)
  • Blues Goes East, Karlsruhe, Niemcy (2007)
  • City Sings Gospel, Liverpool, Wielka Brytania (2008)
  • Trossinger Blues Fabrik, Trossingen, Niemcy (2009)
  • Prerov Jazz Festival, Prerov, Czechy (2009, 2013)
  • Gastroblues Festival, Paks, Węgry (2009)
  • Bluescamp Festival, Fredrikstad, Norwegia (2010)
  • Dusty Road Blues Festival, Tidaholm, Szwecja (2010)
  • Satyrblues, Tarnobrzeg (2003, 2009, 2010)
  • Jazz Blues Jamboree, Nove Zamky, Słowacja (2010)
  • Eutin Bluesfest/Bluesbaltica, Niemcy (2011)
  • Blues au chateau Festival, La Cheze, Francja (2012)
  • Blues Bash, Tajpej, Tajwan (2012)
  • Opole Gospel Festival (2012)
  • Chemnitzer Blues Festival, Niemcy (2013)
  • Toruń Blues Meeting, Toruń (2007, 2013)
  • Głogowskie Spotkania Jazzowe, Głogów (2013)
  • Old Jazz Meeting, Złota Tarka, Iława (2013)
  • Vienna Blues Spring Festival, Austria (2014)
  • Blue Wave Festival, Rugia, Niemcy (2014)
  • Transit Festival, Burg Klempenow, Niemcy (2014)
  • Jazztage Dresden Festival, Drezno, Niemcy (2014)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

  • Pani Mono - Praca, singiel, Awaria Records (2023)
  • Pani Mono - Nie umiem śpiewać, singiel, Awaria Records (2021)
  • Pani Mono - Tabletka, singiel, Awaria Records (2020)

Płyty solowe[edytuj | edytuj kod]

  • Monomotiv & Aleksandra Siemieniuk – Koldfusion, wyd. własne (2016)
  • Aleksandra Siemieniuk – World Looks Bad, EP, wyd. własne (2011)

Albumy[edytuj | edytuj kod]

  • Wieża Bajzel – Fale, EP (2022)
  • Wieża Bajzel – Na żywo, album koncertowy (2022)
  • Magda Piskorczyk – Mahalia, Artgraff (2011)
  • Magda Piskorczyk feat. Billy Gibson – Afro Groove, Artgraff (2011)
  • Magda Piskorczyk & Slidin' Slim – Live at Satyrblues, Artgraff (2010)
  • Magda Piskorczyk – Magda Live, Artgraff (2008)
  • Blue Sounds – To Be Honest, It's All Because Of Love, BSMF Records (edycja japońska) (2008)
  • Blue Sounds – Tak naprawdę to wszystko z miłości, Flower Records (edycja polska) (2006)

Gościnnie[edytuj | edytuj kod]

  • Blady Jeleń – Badziewie świata całego, wyd. własne (w utworze Pieseczek) (2017)
  • Piotr Ruciński – Let's Play a Blues (feat. Kevin Harris & Robert Majewski), 4ever Music (w utworach Wielkie koło i Deep River Blues) (2016)

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

  • Antologia Polskiego Bluesa cz. 3, 4ever Music (jako część duetu Proud Mary w utworze Saturday Night Stroll) (2011)
  • Antologia Polskiego Bluesa cz. 2, 4ever Music (gościnnie z Romanem Puchowskim w utworze Ocieramy się) (2009)
  • Antologia Polskiego Bluesa cz. 1, 4ever Music (z Magdą Piskorczyk w utworach: All of Me, Muddy Water Blues; z Blue Sounds w utworze Z pewnością nie ty) (2008)
  • Blues sur Seine Fete Ses 10 Ans, wyd. BSS, Francja (2008)
  • Chorzy na bluesa śpiewają utwory Sławka Wierzcholskiego, Omerta Art (z Proud Mary w utworze Wspaniałe dziewczyny) (2004)

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • O źródłach idiomu afrykańskiej kultury muzycznej, Muzyka, R. LII, 2007, nr 1 (204)
  • Mississippi i okolice. O tym dlaczego większość bluesów brzmi tak samo, Muzyka, R. L, 2005, nr 4 (199)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]