Amfistylia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Amfistylia – najbardziej pierwotny ewolucyjnie typ połączenia łuku żuchwowego z mózgoczaszką, polegający na bezpośrednim umocowaniu chrząstki podniebienno-kwadratowej (łac. palatoquadratum) do mózgoczaszki za pomocą dwóch przyrastających do niej wyrostków. Przedni (oczodołowy) wyrostek węchowy łączy się z węchową okolicą mózgoczaszki, a tylny (skroniowy) wyrostek uszny z jej zaoczodołową okolicą[1][2][3]. Obydwa wyrostki wchodzą w zagłębienia mózgoczaszki i umocowane są do niej więzadłami ścięgnistymi. Łuk gnykowy nie łączy się bezpośrednio z łukiem żuchwowym i dlatego nie stanowi dla niego podpory[1][4].

Prawdopodobnie czaszka amfistyliczna była powszechna u wczesnych spodoustych. Współcześnie występuje tylko u niektórych sześcioszparokształtnych[2][1].

Niektórzy badacze wskazują na istnienie dwóch typów amfistylii: właściwa amfistylia typowa tylko dla niektórych linii bazalnych Neoselachii oraz tzw. archeostylia, charakteryzująca najpierwotniejsze chrzęstnoszkieletowe[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981, s. 127.
  2. a b Ryby kopalne. red. Michał Ginter. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 346. ISBN 978-83-235-0973-8.
  3. a b Łukasz Paśko. Wczesna historia ryb I - Chondrichthyes. „Przegląd Zoologiczny”. 1–4, s. 7–22, 2010. 
  4. Wincenty Kilarski: Anatomia ryb. Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2012. ISBN 978-83-09-01080-7.