Andronik Tarchaniota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andronik Tarchaniota (XIII w.) – wielki konetabl na dworze bizantyńskim w 2 połowie XIII wieku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był siostrzeńcem cesarza Michała VIII Paleologa. Pochodził z rodziny Tarchaniotów, pełniącej ważne funkcje w armii bizantyńskiej[1]. Po ślubie z córką Jana I Angelosa[2] władcy Tesalii otrzymał od cesarza Michała VIII Paleologa tytuł konetabla i został zarządcą Adrianopola i terenów przyległych Tesalii. Małżeństwo to oraz mariaż Anny Paleolog z Niceforem I Angelosem, despotą Epiru miało zapewnić Bizancjum pokój ze strony państw greckich[3]. Andronik urażony jednak, że jego brat Michał otrzymał wyższy niż on tytuł dworski wielkiego domestyka sprzymierzył się wraz z teściem przeciwko cesarzowi. Michał VIII zamierzał ukarać Andronika, na co ten zareagował wezwaniem na pomoc Tatarów, którzy najechali terytorium cesarstwa i je złupili[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alexander Kazhdan, Tarachaneiotes [w:] Oxford Dictionary of Byzantium, t. 3, ed. by Alexander Kazhdan, New York – Oxford: Oxford University Press 1991, s. 2011-2012.
  2. Świat Bizancjum, t. 3: Bizancjum i jego sąsiedzi 1204-1453, pod redakcją Angeliki Laiou, Cécile Morisson, przeł. Andrzej Graboń, Kraków: Wydawnictwo WAM 2014 s. 347.
  3. Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. Halina Evert-Kappesowa, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2008, s. 428.
  4. Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. Halina Evert-Kappesowa, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2008, s. 430-430.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]