Andrzej Lopadios
Andrzej Lopadios – filolog bizantyński z I połowy XIV wieku.
Andrzej Lopadios żył w I połowie XIV wieku. Był uczniem i przyjacielem Manuela Moschopula i autorem Leksykonu wiedeńskiego (Lexicon Vindobonense). Leksykon został ułożony w porządku alfabetycznym. Zawiera hasła często zaopatrzone w krótkie ekscerpty z pisarzy i poetów starożytnych, których utwory zaginęły. Dzięki Lopadiosowi zachowały się fragmenty zaginionych tragedii Sofoklesa czy komedii Ferekratesa (V w. p.n.e.). Hasła Leksykonu roją się od błędów i powtórzeń. W pracy nad Leksykonem Lopadios korzystał z epitomy Harpokrationa, gramatyka aleksandryjskiego (II-IV w.), twórcy Leksykonu dziesięciu mówców, Liber Suda oraz tzw. Leksykonu Zonarasa[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pochodzący najprawdopodobniej z XIII stulecia Leksykon Zonarasa (Synagoge lekseon) zawiera 19 000 haseł i zachował się w 50 rękopisach
- ↑ O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. s. 319.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. Wrocław: Ossolineum, 1984. ISBN 83-04-01422-X.